Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/448 Esas 2015/3234 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında: TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri
gereğince mahkûmiyet


Taksirle yaralama suçundan sanık ...’in mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılan-sanık ... müdafii ve katılan vekili tarafından, sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde, sanık ..."in idaresindeki minibüsle, yukarı sola eğimli 7.6 metre genişliğindeki çift şeritli, asfalt kaplamalı, meskun mahalde, kendi istikametine göre sola sert virajlı yolda gündüz vakti seyir halinde iken, aşağı eğimli karşı istikametten gelen diğer sanık ...’un kullandığı minibüsün şerit ihlali yaparak karşı şeritte bulunan sanık...’ın minübüsünün sol ön kısmıyla çarpışması şeklinde meydana gelen olayda;
1-Olay yeri fotoğraflarında sanık...’ın minübüsünü sağdaki araçlara sıfırlayacak derecede yanaştırdığı, seyir istikametinin çıkış eğimli yol olduğu ve minibüsün duruş konumu dikkate alındığında sanığın hız sınırlarını aşmasının mümkün olmaması ve diğer sanık ...’un şerit ihlali yapması karşısında, sanık ...’un tam kusurlu kabul edilerek, katılanın yüzünde meydana gelen yaralanmanın da, çehrede sabit eser niteliğinde olup olmadığı konusunda kesin rapor aldırılıp, temel cezanın asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Olayda kusursuz olan sanık...’ın beraati yerine, oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen bilirkişi raporlarına dayanılarak mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de,
Aynı zamanda katılan sıfatı da bulunan sanık .....’ın, kendisini vekil ile temsil ettirdiği halde, diğer sanık ....aleyhine katılan sanık .... lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekili ve katılan-sanık.... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.