Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/38159 Esas 2011/773 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/38159
Karar No: 2011/773
Karar Tarihi: 24.01.2011

Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/38159 Esas 2011/773 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 3. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında, sanık müdafii cezanın ertelenmesini talep etmiş ancak bu istem göz önünde bulundurulmamıştır. Ayrıca, mahkeme 5237 Sayılı TCK'nın 7. ve 5252 Sayılı Kanunun 9. maddelerine göre sanığın suçunun uyduğunu kabul etmiştir. Ancak bu suçun cezasının belirlenmesinde, 765 Sayılı TCK'nın 482/2. maddesi ile 5237 Sayılı TCK'nın 125. maddesinde özgürlüğü bağlayıcı cezanın yanı sıra adli para cezası da öngörüldüğü göz önünde bulundurulmadan ceza belirlenmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozularak, sanık lehine olan kanun maddelerinin belirlenmesi ve adli para cezası seçeneğinin değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 Sayılı TCK'nın 7. ve 125. maddesi
- 5252 Sayılı Kanunun 9. maddesi
- 765 Sayılı TCK'nın 482/2. maddesi

2. Ceza Dairesi 2010/38159 E. , 2011/773 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2009/18704
MAHKEMESİ : İzmir 3. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/07/2008
NUMARASI : 2008/761
SUÇ : Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık müdafii 05.09.2005 tarihli temyiz dilekçesinde sanığa verilen cezanın ertelenmesini talep ettiği halde bu istemi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-5237 Sayılı TCK.nın 7. ve 5252 Sayılı Kanunun 9. maddeleri uyarınca sanığın hakaret eyleminin uyduğu kabul edilen 5237 ve 765 Sayılı TCK.nun ilgili tüm hükümleri olaya ayrı ayrı uygulanmak suretiyle sonuçlar belirlenmesi,bu şekilde bulunan sonuç cezaların karşılaştırılması ve sonucuna göre lehe olan kanunun belirlenmesi gerekirken,özellikle de suç tarihinde yürürlükte olan,sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 482/2.maddesinde de özgürlüğü bağlayıcı ceza ile birlikte para cezasına da hükmedilmesinde zorunluluk bulunması,5237 sayılı TCK.nun sanığın eylemine uyan 125.maddesinde ise özgürlüğü bağlayıcı ceza ile adli para cezası yasada seçenekli olarak öngörüldüğünden,cezası ertelenmeyen sanık hakkında seçenek yaptırım olarak adli para cezasının tercih edilmesi durumunda 5237 Sayılı TCK.nun 125.maddesinin sanık lehine olacağı da gözetilerek açıklanan şekilde ve denetime olanak verecek biçimde değerlendirme yapılmadan 765 sayılı TCK’nun sanık lehine olduğundan bahisle yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş,sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 24/01/2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.