Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/6837 Esas 2015/5206 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

1968 yılında yapılan kadastro sonucu, .... Köyü 323 parsel sayılı 9850 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, Şubat 1951 tarih 59 sıra numaralı tapu kaydı uygulanarak, tarla niteliği ile .... adına tespit ve tescil edilmiştir.
Davacı vekili 28.02.2012 tarihli dava dilekçesiyle, taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 2/B madde uygulamasıyla adına orman rejimi dışına çıkarılan alanda kaldığını ileri sürerek, tapu kaydının iptali ve adına tapuya tescili istemiyle dava açmıştır.
Davacı 28.01.2013 tarihli ıslah dilekçesiyle, dava konusu taşınmazın eylemli orman olan kısımlarının orman niteliği ile tescilini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kabulüne, çekişmeli taşınmazın tapu kaydının iptaline ve orman niteliğiyle adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, bir kısım davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen 2/B"lik alanda kaldığı ve eylemli orman olduğu iddia edilen taşınmaz hakkında tapu iptal ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 27.6.1947 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu, 1950 yılında 5653 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan makiye ayırma, 1968 yılında genel arazi kadastrosu, 26.11.1982 tarihinde ilânı yapılıp kesinleşen aplikasyon ve 1744 sayılı Kanunun 2. madde uygulaması, 22.07.1987 tarihinde ilânı yapılıp kesinleşen 3302 sayılı Kanunun 2/B madde uygulaması vardır.
Dosya kapsamına ve mahkemece yöntemine uygun şekilde yapılan araştırma ile taşınmazın eylemli orman olduğu belirlenerek hüküm kurulmuş olduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince temyiz eden davalılardan onama harcı alınmasına yer olmadığına, yatırdıkları temyiz harcının istek halinde iadesine 03/06/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.