Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14986 Esas 2020/20237 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14986
Karar No: 2020/20237
Karar Tarihi: 24.12.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14986 Esas 2020/20237 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Temyiz sebepleri incelendikten sonra, mahkumiyet hükümleri kasti suçtan verilen hapis cezasına yönelik Anayasa Mahkemesi kararı gereği kabul edilmiş ve onanmıştır. Ancak, kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebepleri kabul edilmiş ve bozma nedeni yapılmıştır. Bu sebepler şöyledir: müştekinin kamu görevlisi olup olmadığı araştırılmaksızın sanık hakkında TCK'nin 86/3-c ve 125/3-a. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Ayrıca, hastanenin aleni olması nedeniyle sanık hakkında TCK'nin 125/4. maddesi gereğince artırım yapılmamıştır. Son olarak, Anayasa Mahkemesi kararı gereği hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 53, 86/3-c, 125/3-a ve 125/4. maddeleri; Anayasa Mahkemesi'nin kararı ise 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesini içermektedir.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/14986 E. , 2020/20237 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Özel güvenlik görevlisi olarak çalışabilmek için 5188 sayılı Kanun"un 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlamış olmak ve 11. maddesi uyarınca da Valilikten çalışma izni almak zorunlu olup, anılan Kanun"un 23. maddesine göre özel güvenlik görevlisi olan şikayetçinin kendisine karşı işlenen suçlar nedeniyle kamu görevlisi sayılabilmesi için yukarıda açıklanan koşulları taşıması gerektiği anlaşıldığından, müştekinin bu koşulları taşıyıp taşımadığı, ayrıca müştekinin özel güvenlik görevlisi sıfatını taşımasa bile çalıştığı işyeri ve hukuki statüsüne göre TCK"nin 6/c. maddesi kapsamında kamu görevlisi sayılıp sayılmayacağı araştırılmaksızın eksik inceleme ile sanık hakkında TCK"nin 86/3-c ve 125/3-a. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) ... Hastanesi Acil Polikinliğinin aleni olması nedeniyle sanık hakkında TCK"nin 125/4. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.