Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/355 Esas 2022/4200 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

... olarak görülen davada Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12.12.2019 tarih ve 2019/537 E. - 2019/1080 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.12.2020 tarih ve 2020/870 E. - 2020/1236 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, TTK’nın 82/7. maddesi uyarınca ... olarak açılan zayi belgesi verilmesi istemine ilişkindir. Dava, bu niteliği itibariyle HMK’nın 382/(1)e-1 maddesi uyarınca çekişmesiz yargı işi kapsamında olup ilk derece mahkemelerinin çekişmesiz yargı işleri bakımından verdikleri kararlara karşı vaki istinaf başvuruları bakımından Bölge Adliye Mahkemelerince verilen kararlara karşı, HMK’nın 362/(1) ç. maddesi uyarınca temyiz yoluna başvurulamaz. Bu nedenle Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf mahkemesi sıfatıyla yaptığı inceleme neticesinde çekişmesiz yargı işine ilişkin verdiği kararın temyizi mümkün olmadığından temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklananan nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından davacının temyiz isteminin REDDİNE, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 30/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.