Esas No: 2022/348
Karar No: 2022/4139
Karar Tarihi: 30.05.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/348 Esas 2022/4139 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi, davalı şirketin yabancı ülkelerde yatırılan paraların geri çekilebileceği ve yüksek faiz verileceği garantisi ile müvekkilin parayı yatırdığını ancak geri alamadığını iddia eden davacının tespit ve tahsil taleplerini reddetti. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edildi ancak temyiz istemi reddedildi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onandı. Davalı şirketin vekili davanın reddine karar verilmesini istemişti. Kararın gerekçesi, 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu ve dava hakkında karar verilmesine yer olmadığıdır. HMK'nın 373/3. maddesi uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir. Kararda geçen kanun maddeleri HMK'nın 370/1, 372 ve 373/3. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce bozmaya uyularak davanın kabulüne dair verilen 04.10.2021 tarih ve 2021/1185 E. - 2021/1107 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davalı ... hakkında verilen Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 04/05/2018 tarih ve 2018/126 Esas 2018/345 Karar sayılı kararının davalı ... vasisi ... istinaf kanun yoluna başvurmadığından kesinleşmiş olduğu gözetilerek bu davalı hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince HMK'nın 373/3. maddesi uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 30/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
