MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen tazminat davası sırasında davalı vekili tarafından 10.02.2015 havale tarihli dilekçe ile özetle "...27.01.2015 tarihli duruşma sırasında davacı tanıklarının dinlendiği, tanıkların bir kısım çelişkili ve doğru olmadığını beyan ettiği ifadelerine yönelik beyanlarının ve ayrıca davacı ile birlikte aynı işyerinde çalıştığını söyleyen tanıklardan ikisinin ve davacının gerçek gelir durumunun açıklanması amacıyla bahsedilen iş yerine yazı yazılmasına ilişkin sözlü beyanı üzerine hâkimin, "siz bu şekilde konuşarak beni ifadelerinizle kızdırıyorsunuz, ne olacakmış dediğiniz şeyleri işyerine sorsak" şeklinde sözler söyledikten sonra davacı tarafa dönerek "siz de tanıklarınızı maddi tazminat yönüyle değil de, manevi tazminat yönüyle dinletseydiniz daha iyi olurdu" dediğinden, hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu..." gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen hâkim tarafından, istemin reddinin gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine, talepte bulunanın HMK"nın 42/4 maddesi uyarınca 500.00.- TL para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hâkimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, HMK’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden olmadığından talebin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, ret talebinin, kötüniyetli yapılması ve esas yönünden kabul edilmemesi halinde, talepte bulunanlar hakkında verilecek para cezasının nevi disiplin para cezası olduğu HMK"nın 42/4. maddesinde düzenlenmiş olmasına rağmen, merci tarafından para cezasının nevinin belirtilmemesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılanmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının üçüncü bendinin ikinci satırında “500.00 TL” den sonra gelmek üzere “disiplin” kelimesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/06/2015 günü oy birliği ile karar verildi.