MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bentler dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- İlk derece mahkemesince; davacı kadının boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı kadın lehine yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminata karar verilmiş davalı erkek tarafından hükmün tamamı yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuş, ilgili bölge adliye mahkemesince istinaf talebinin esastan reddine karar yerilmiş, bu hükme karşı davalı erkek tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur. İlk derece mahkemesince, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı erkeğin "Tarafların son beş yıldır ayrı odalarda yatmaları, yemekleri ayrı yemeleri, sahurlarını ayrı yapmaları maddi vakılarının davacı açısından birliğin devamına imkan vermeyecek düzeyde temelinden sarsmakla; yanıt dilekçesinde davalı kocanın "...Ben bütün bunlara rağmen akşamları eve gelip bana ait olan odama çekilip bütün zamanımı orda geçirmeye razı oldum ve yine de razıyım..." şeklindeki açıklaması gözetildiğinde; tarafların ayrı odalarda yatmalarının, yemeklerini ayrı yemelerinin, sahurlarını dahi ayrı yapmalarının kadına kusur olarak yüklenilmesinin mümkün görünmediği, zira kocanın birliğe devam niyetini açıklamış olduğu; o halde birliği sarstığı açıklanılan olaylarda kusurun tamamının kocada olduğu" gerekçesiyle tamamen kusurlu olduğu kabul edilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden; ilk derece mahkemesince kabul edilen vakıaların hangi tarafın kusurundan kaynaklandığının anlaşılamadığına göre boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit oranda kusurlu olduklarının kabulü gerekmektedir. Bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu davalı erkeğin tamamen kusurlu olarak kabulü doğru olmamıştır.
3-Boşanmaya sebep olan olaylarda taraflar eşit oranda kusurlu olup, davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminat koşulları oluşmamıştır. O halde, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar vermek gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.01.2020 (Pzt.)