Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/20961 Esas 2015/3951 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20961
Karar No: 2015/3951
Karar Tarihi: 16.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/20961 Esas 2015/3951 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, arkadaşıyla birlikte yakınanın işyerine gitmiş, kimse olmadığı fırsatı değerlendirerek telefonu alıp satmıştır. Yakınanın müracaatı sonucu sanık suçunu itiraf etmiştir. Ancak mahkeme, sanığın pişman olduğu ve zararın giderildiği gerekçesiyle 5237 sayılı Yasanın 168/2. maddesini uygulamamıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
5237 sayılı Yasanın 168/2. maddesi, suçun işlenmesinden sonra olayın özelliği ve sanığın durumu dikkate alındığında, ceza verilmesi yerine hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını öngörmektedir.

17. Ceza Dairesi 2015/20961 E. , 2015/3951 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak
Olay günü yanında aynı eylemden dolayı hakkında beraat kararı verilen arkadaşı ... ile yakınanın dükkanının önüne gelen sanığın , hırsızlık niyetinden bahsetmeden arkadaşına bir işi olduğunu söyleyerek yakınanın işyerine girdiği ve kimse olmamasından faydalanarak da telefonu alıp çıktığı daha sonra, suça konu telefonu, tanık olarak dinlenen ... isimli telefoncuya sattığı, yakınanın olayın ardından müracaatta bulunduğu ancak failin ilk başta tespit edilemediği ve evrakın daimi aramaya alındığı, sanığın ise daha sonra başka bir suçtan yakalandığında aleyhine herhangi bir delil bulunmadığı halde samimi olarak suçunu ikrar ettiği ve telefonu sattığı yeri gösterdiği, bu şekilde bulunan telefonun yakınana iade edildiği, 24.02.2015 günlü her iki sanığın da hazır bulunduğu oturumda telefonu satın alan ..."in zararının 75 TL olduğunu ve giderilmediğini söylediği, bunun üzerine hakkında beraat kararı verilen ..."ın duruşma sırasında 75 TL"yi telefonu alan Hasan"a ödeyerek onun da zararını giderdiği, sanığın hazır bulunduğu bu ortamda gerçekleşen zarar gidermeye itirazı olmadığının anlaşılması karşısında ,sanığın suçun ortaya çıkması ve telefonun bulunması konusundaki gayreti ve son sözü sorulduğunda pişman olduğunu yönündeki beyanı ile artık giderilebilecek bir zarar kalmadığı hususları değerlendirildiğinde, 5237 sayılı Yasanın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiği düşünülmeden yerinde ve yeterli olamayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 16.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.