Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2322 Esas 2015/3938 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2322
Karar No: 2015/3938
Karar Tarihi: 15.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2322 Esas 2015/3938 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilmiştir. Sanık mahkum edilmiş ancak TCK'nın 143. maddesi uyarınca cezasından artırım yapılmamıştır. Kararda, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak, sanığın kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla cezası infaz edilirken kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet, ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması gerektiği gözden kaçırılmıştır. Bu sebeple, hüküm BOZULMUŞ ve TCK'nın 53. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilerek, hüküm düzeltilerek onanmıştır.
TCK'nın 143. maddesi: Gece vakti işlenen hırsızlık suçuna daha ağır bir ceza verilir.
TCK'nın 53. maddesi:
- 1. fıkrası: Hapis cezası alan kişi, cezası infaz edilirken bazı haklarından yoksun bırakılabilir.
- 2. fıkrası: Bunlar arasında velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri de bulunur.
- 3. fıkrası: Kişi cezası koşullu salıverildiğinde yoksun bırakıldığı haklarını geri kazanır.

17. Ceza Dairesi 2015/2322 E. , 2015/3938 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın müşteki ..."e yönelik eylemini gece sayılan zaman dilimi içerisinde işlediği halde TCK"nın 143. maddesi ile cezasından artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.