Şantaj - özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/19780 Esas 2015/3181 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Şantaj, özel hayatın gizliliğini ihlal
Hükümler : 1- Şantaj suçundan: TCK"nın 107/1, 52, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan: TCK"nın 134/2, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Şantaj ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık ..."ın, aralarındaki arkadaşlık ilişkisini sona erdiren mağdur..."dan ayrılmak istemeyip, mağdura, kendisiyle tekrar birlikte olmadığı takdirde şeref ve saygınlığına zarar verecek nitelikteki görüntülerini yayacağı tehdidiyle şantajda bulunup, bir müddet sonra da, mağdurun bir kısmı çıplak olan çok sayıda resmini, kargo şirketi aracılığıyla mağdurun ailesine gönderdiği olayda,
Sanığın üzerine atılı şantaj ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarının sübut bulduğuna ve eylemlerin hukuki nitelendirmesine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; ancak, TCK"nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütler nazara alınarak, aynı Kanun"un 3/1. maddesi gereğince işlenen fiillerin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddelerde öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken, temel cezaların asgari hadden tayin edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, hükmedilen hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmemiş ve ertelenmemiş olmasına, hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen husus dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.