11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5943 Karar No: 2020/4201 Karar Tarihi: 08.07.2020
Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5943 Esas 2020/4201 Karar Sayılı İlamı
Özet:
11. Ceza Dairesi tarafından verilen karara göre, sanık hakkında Vergi Usul Kanununa Muhalefet ve Evrakta Sahtecilik suçlarından cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır. Ancak, hükmün gerekçesinde sadece vergi suçunun tartışıldığı ve özel belgede sahtecilik suçunun önceden karara bağlanarak kesinleştirildiği belirlenmiştir. Bu nedenle, temyiz incelemesi sırasında sadece Vergi Usul Kanuna Muhalefet suçu üzerinden yapılmıştır. Sanığa yüklenen sahte fatura kullanma suçunun cezası, TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Bu nedenle, kamu davası da olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344-359 maddeleri, TCK'nin 207, 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi.
11. Ceza Dairesi 2018/5943 E. , 2020/4201 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet HÜKÜM : Beraat
Hüküm fıkrasında "sanık hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 344-359 ve TCK 207 maddeleri gereğince Vergi Usul Kanuna Muhalefet ve Evrakta Sahtecilik suçlarından cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmış ise de" şeklinde niteleme yapılıp iki ayrı suçtan olacak şekilde beraat kararı verilmiş ise de hükmün gerekçesinde salt vergi suçunun tartışıldığı, yine bozmaya konu 21/05/2013 tarih ve 2011/169 esas sayılı ilam ile özel belgede sahtecilik suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilip kesinleştirildiği anlaşıldığından temyiz incelemesinin Vergi Usul Kanuna Muhalefet suçuna yönelik yapılması gerektiği belirlenerek incelemede; Sanığa yüklenen 2007 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 08.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.