MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... (kendisine asaleten çocukları Emir ve ..."a velayeten) vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve ... aleyhine 21/07/1997 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/01/2004 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... vekili ve davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılardan ...’nün temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer davalı ..."nın temyiz itirazına gelince; dava, tedavi hatası nedeniyle desteğin ölümünden dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkin olup davacılar, desteği genel anestezi altında ameliyat eden doktorun kusurlu olduğunu belirterek, istekte bulunmuşlar, davalılar ise, istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Yerel mahkemece, davalı doktorun ceza mahkemesince tam kusurlu bulunarak cezalandırıldığı, diğer davalı Bakanlığın da adam çalıştıran olarak sorumlu olduğu gerekçesi ile istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar davalılar tarafından temyiz olunmuştur.
Davalı ..., Anayasa"nın 130. Maddesine göre bir kamu tüzel kişisidir. Bakanlığa bağlı olarak ve kamusal kurallar çerçevesinde faaliyet gösteren hastahanenin eylem ve işlemleri de kamusal nitelikte olup kamu hizmeti kavramı çerçevesindedir. İstemin ileri sürülüş ve olayın gerçekleşme biçimine göre davanın anılan davalıya yöneltilmesinin nedeni de hizmet kusurundan doğan zararın ödetilmesi istemidir. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasası’nın 2/1-b maddesi gereğince bu tür istemlerin tam yargı davası olarak idari yargı yerinde açılacak davada ileri sürülmesi gerekir.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, davalılardan ... yönünden uyuşmazlığın çözümünde idari yargı yerinin görevli olduğu benimsenip yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliği nedeni ile dava dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasının incelenmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davalılardan ... yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre davalı ..."nın öteki temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına; diğer davalı ...’nün temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine 16/03/2011 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dava, kamu görevlilerinin yetkilerini kullanırken (görevlerini yaparken) kusurları sonucu şahıslara zarar vermelerinden kaynaklanan ve zarar gören şahısların kamu görevlileri aleyhine adli yargıda açtıkları tazminat davasıdır.
Anayasa’nın 129/5. maddesindeki “Memurlar ve diğer kamu görevlilerinin yetkilerini kullanırken işledikleri kusurlardan doğan tazminat davaları, kendilerine rücu edilmek kaydıyla ve kanunun gösterdiği şekil ve şartlara uygun olarak ancak idare aleyhine açılabilir” hükmü ile buna paralel olarak düzenlenmiş olan 657 sayılı Devlet Memurları Yasası’nın 13. maddesi hükmünün açık, net ve amir olması, bu düzenlemeler gereğince kamu görevinden dolayı zarar gören kişilerin ancak idare aleyhine idari yargıda dava açabileceği, kamu görevlisi aleyhine adli yargıda dava açılmasının ve açılacak bu davalarda kamu görevlisinin kişisel kast veya kusurunun araştırılmasının mümkün olmaması, yasa hükümlerine aykırı yorum ve uygulama yapılamayacağı, idari yargının görevine giren davaların kamu düzenine aykırı sonuç doğuracak şekilde adli yargıda görülemeyeceği, kamu görevlileri hakkında adli yargıda kişiler tarafından açılan tazminat davalarının kast ve kusur araştırması yapılmaksızın husumet yönünden reddine karar verilmesi gerektiği düşüncesinde olduğumuzdan sayın çoğunluğun görüşüne 1. bent yönünden katılmıyoruz. 16/03/2011