Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 1145 parsel sayılı taşınmaza, davalının mesken olarak kullanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürüp, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Davalı, çekişme konusu taşınmazın öğretmen olarak görev yaptığı Kazımpaşa Ölköğretim Okuluna ait  bulunan okul lojmanı olup, 222 Sayılı Yasanın geçici 1. maddesi ile 87 maddesi ve 5210 Sayılı Kanunun 4.maddesi gereğince kullanımının yasaya dayalı bulunduğunu belirtip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmazın okul lojmanı olarak kullanıldığı, ancak il özel idaresi tarafından açılan tapu iptali ve tescil davası bulunmadığı, davacının kayıt maliki olup Medeni Yasanın 683. maddesinden kaynaklanan hakkına dayandığı, bu durumda elatmanın önlenmesi davasının kabulü gerektiği, ecrimisil istemi yönünden ise davalının Valilik oluru ile ve var olarak farz ettiği hukuksal duruma güvenerek taşınmazı işgal ettiğinden iyiniyetli olduğu, dava tarihinden önceki döneme ilişkin ecrimisil talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
                                                                                          -KARAR-
Dava,  çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar  verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu lojmanın köy tüzel kişiliğine ait iken köyün belediye statüsüne geçmiş olması nedeniyle yasa  gereği davacı belediye adına tashih ile kayıtlı olduğu ve öğretmen olarak görev yapan davalının dava konusu taşınmazı tahsise dayalı olarak iyiniyetle kullandığı belirlenmek ve bu olgu mahkemece benimsenmek suretiyle davacının ecrimisil isteğinin reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. O halde, davacının temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Davalının temyiz itirazlarına gelince;
222 Sayılı Yasanın 87.maddesi "ilköğretim okulu öğretmenlerinin oturmaları için yapılmış ve yapılacak konutlardan köylerde olanlar, öğretmenlere parasız olarak tahsis olunan ve başka iş için kullanılamaz.
Şehir ve kasaba içinde veya civarında öğretmen ve müdürlerin oturmaları için yapılmış olan konutlar, aynı okulda görevli öğretmen ve müdürlerden başkasına verilemez. Bunun haricinde, okul binalarının tamamı, bir kısmı veya müştemilatı konut olarak kullanılamaz.     
Şehir ve kasabalardaki konutlara ait kira bedelleri il daimi komisyonlarınca kararlaştırılır" hükmünü içermektedir.
Hemen belirtilmelidir ki; belediye statüsü kazanılmış olmakla beraber, okul ve buna bağlı olarak aynı amaçla hizmet veren lojmanların da aynı niteliklerini korumak suretiyle hukuki varlıklarını devam ettirecekleri kuşkusuzdur.
O halde, belediyeye devir  keyfiyetinin, bütün hukuki vecibeleriyle birlikte hukuki varlığını sürdürmek suretiyle işleme tabi tutulacağı da muhakkaktır. Öyleyse, açıklanan bu yasal düzenlemeye göre, davalının çekişmeli lojmanda oturması eylemi bir hukuki ilişkiden (lojman olarak tahsis edilmiş olmasından) kaynaklanmakta olup, bu eylemi fuzuli şagil olarak nitelendirme olanağı yoktur. Tahsisin iptaline ilişkin davalıyı bağlayacak bir kararın varlığıda iddia ve ispat edilmiş değildir.
Hal böyle olunca, elatmanın önlenmesi davasının da reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde hüküm kurulmuş olması doğru değildir. Davalının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  1.5.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.