Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/19509 Esas 2017/8050 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/19509
Karar No: 2017/8050
Karar Tarihi: 23.03.2017

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/19509 Esas 2017/8050 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların katılana ait iş yerinde birlikte çalıştıkları dönemde faturasız mal satışları yapıp elde ettikleri paraları katılana teslim etmeyerek aralarında paylaştıkları gerekçesiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetleri verilmiştir. Sanık ...’un muhasebe müdürü, sanık ...'ın da satış sorumlusu olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, yapılan yargılamaya, delillere ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak hüküm vermiştir. TCK'nun 155/2, 43/1,62/1,52/2,53/1 maddeleri gereğince mahkumiyetler verilmiştir.
155/2 - Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu
43/1 - Suçun işlenmesinde kullanılan araç veya gereçlerin müsaderesi
62/1 - Zincirleme şeklinde suç işlenmesi durumunda cezaların artırılması
52/2 - Suçun işlenmesindeki kasıt dolayısıyla cezanın artırılması
53/1 - Suçun niteliği gereği hapis cezasının verilmesi

15. Ceza Dairesi 2014/19509 E. , 2017/8050 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nun 155/2, 43/1,62/1,52/2,53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 01/04/2010 öncesi yerine 01/04/2010 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak görülmüştür.
Sanık ..."ün katılana ait iş yerinde muhasebe müdürü olarak, sanık ...’ın ise satış sorumlusu olarak çalıştığı, sanıkların katılana ait iş yerinde birlikte çalıştıkları dönemde fikir ve eylem birliği içerisinde faturasız mal satışları yapıp elde ettikleri paraları katılana teslim etmeyerek aralarında paylaştıkları gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ... müdafinin sanığın suçsuz olduğuna, sanık ...’ın da zorlama ile eylemi yaptığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 23.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.