MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... Çiftçi tarafından, davalı ... Gaz. ve Mat. A.Ş ve diğerleri aleyhine 23/02/2009 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/11/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalılar vekilleri taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazına gelince; dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, taraflarca temyiz olunmuştur.
Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun (hak ve nasfetle) karar vereceği Medeni Yasa"nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Dava konusu edilen Hürriyet gazetesinin 11.02.2009 günlü sayısında “Rüşvet Bahşiş Oldu Ceza İndi”, “Bakanın Yorumuna Uydu”, ”Mahkeme Tapucuya verilen Parayı Bahşiş Saydı”, “Rüşvet Değilmiş” başlıkları ile yayımlanan haberin niteliği, haberde yer alan sözler ile yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacı yararına takdir edilen 10.000,00 TL manevi tazminat fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7. maddesi gereğince, davacı yararına 5.000,00 TL manevi tazminat takdir olunmak suretiyle, kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının manevi tazminat takdirine ilişkin 1 nolu bendinde yer alan “…10.000…” biçimindeki sayı dizisi silinerek yerine “…5.000,00…” sayı dizisinin yazılmasına; harç alınmasına ilişkin 2 nolu bendinin silinerek yerine 2 nolu bent olarak “2-Kabul edilen tutar üzerinden hesaplanan 297,00 TL karar harcının davalıdan alınıp Hazine"ye gelir yazılmasına,” biçimindeki tümcenin yazılmasına; taraflar yararına avukatlık ücreti takdirine ilişkin 4 nolu bendinde yer alan “…1.200…” biçimindeki sayı dizileri ayrı ayrı silinerek yerlerine sırası ile “…1.100,00…” sayı dizilerinin yazılmasına; davacının tüm, davalıların öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine ve peşin alınan harcın bundan mahsubuna ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/03/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.