Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/454 Esas 2022/4323 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 7. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Sakarya 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 10.01.2019 tarih ve 2016/970 E- 2019/6 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan kabulüne dair Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.12.2020 tarih ve 2020/79 E- 2020/1556 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davacıların Sakarya ili Kaynarca ilçesinde fırın ve unlu mamuller işletmeciliği işi ile iştigal ettiklerini; bu anlamda davacıların Kaynarca ilçesi ve köylerinin günlük ekmek ihtiyacını karşıladıklarını; Sakarya ili sınırları içerisinde ekmek fiyatı olarak 350 gr. ekmeğin satış fiyatının 1,50 TL olarak Sakarya Fırıncılar Odası tarafından tespit edildiğini; davalı tarafın, Fırıncılar Odası'nın bu tespitine rağmen Kaynarca ilçesine kurduğu bir büfede Halk Ekmek adı altında 1,00 TL fiyat üzerinden ekmek sattığını; bu durumun davalı tarafın maliyetin altında ve davacıları zarara uğratacak nitelik ve derecede satış yapmasına sebep olduğunu; davalı tarafın Türk Ticaret Kanunu uyarınca kurulmuş ve ticari faaliyette bulunan şirket olduğunu; dolayısı ile davalı tarafın ticari faaliyeti sırasında, ticaretteki rekabet kurallarına uymakla ve özellikle haksız rekabet teşkil edecek eylemlerden kaçınmakla yükümlü olduğunu; davalı tarafın bu eylemini haksız rekabet teşkil edecek şekilde tüm Sakarya iline yaymış durumda olduğunu ileri sürerek davalının 350 gr. ekmeği Sakarya Fırıncılar Odasının tespit ettiği bedel olan 1,50 TL altında, 1,00 TL'den satması eyleminin haksız olduğunun tespitine ve haksız rekabet oluşturan eyleminin TTK'nın 56-(1)-b) maddesi uyarınca men'ine, tazminat haklarının saklı tutulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddialarının doğru olmadığını; davalı şirkete ait fırının, tünel fırın tabir edilen ekmek fabrikası niteliğinde olup endüstriyel fırın niteliğinde olduğunu; çok fazla sayıda ekmek üreten ve bu üretim fazlalığı nedeniyle maliyetleri diğer klasik fırınlara nazaran oldukça düşük olduğunu; bu bağlamda Sakarya Büyükşehir Belediyesi ile Adapazarı Fırıncılar Odası arasında ve halen de yürürlükte olan halk ekmek satış protokolü hükümleri uyarınca ve bu protokolün 6. maddesinde "5362 sayılı tarifeye göre belirlenen fiyatın en az %20 aşağısında olacaktır" şeklinde düzenlenmiş olup, bu davanın konusu haline getirilen halk ekmek satış büfelerinde uygulanan fiyatın bu olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, bir ekmeğin maaliyeti 0,945- 1,26 TL arasında olduğu tespit edildiği, davalı tarafın 350 gram ekmeğin satış fiyatının çok da bu rakamlardan ayrılmadığı, nitekim Halk Ekmek'in ülkemizin her şehrinde diğer ekmek satışlarına göre daha ucuz olarak hizmet verdiği gibi 20/09/2017 tarihli bilirkişi heyeti raporunda da dosya kapsamındaki belgelerden davacıların haksız rekabet iddiasına konu ettikleri Kaynarca ilçesinde davalının ekmek satışını yaptığı bir adet halk ekmek büfesi bulunduğunun tespit edildiği, davalının hakim konumunda teşebbüs olduğuna ilişkin davacı tarafından gerçekleştirilen bir ispat faaliyetinin de bulunmadığı bu itibarla davalının, hakim teşebbüs konumda bulunduğunun tespit edilemediği bunun sonucu olarak da hakim konumda bulunulmasından kaynaklı gerçekleştirilen bir haksız rekabet faaliyetinin var olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstinaf Mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin bir kamu kurumu olmadığı, aynı zamanda Sakarya Büyükşehir Belediyesinin bir iştiraki ve kuruluşu niteliğinde bulunmadığı, özel şirket statüsünde bulunduğu, davalı şirketin ortağı ve yöneticisi olan Halil İbrahim Balcı' nın, aynı anda Sakarya Fırıncılar Odası Başkanı olduğu, Sakarya Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği tarafından 2016 yılı için 350 gram pişmiş ekmeğin fiyatının 1,50 TL olarak belirlendiği, mahkemece gıda mühendisi bilirkişiden alınan 19/01/2018 tarihli bilirkişi raporunda 350 gr. ekmeğin maliyetinin 0,945 kuruş olarak tespit edilmiş ise de; bu fiyata işletme ve işçilik giderlerinin dahil olmadığı, daha sonra davacı tarafın itirazları üzerine hesap bilirkişisi Mustafa Keskin'den alınan 20/11/2018 tarihli ek raporda önceki raporunda hesap hatası olduğu belirtilerek 350 gr. ekmeğin maliyetinin 1,26 TL olduğunun belirtildiği, Kocaeli Fırıncılar Esnaf ve Sanatkarlar Odasının yazısına göre de 2016 yılı için 350 gr. ekmeğin maliyetinin 1,25 TL olarak bildirildiği, dolayısıyla 20/11/2018 tarihli ek raporun hüküm kurmaya ve denetime elverişli olduğu, dolayısıyla ekmek üretim maliyetinin 1,26 TL olarak kabulünün gerektiği, buna karşılık davalının ise bir adet ekmeği 1,00 TL fiyatla sattığı, davalının eyleminin TTK'nın 55-(1)-e) maddesi anlamında haksız rekabet oluşturduğu, davalı her ne kadar tünel fırın işlettiğini ve bu nedenle maliyetinin düşük olduğunu iddia etmiş ise de; Sakarya bölgesinde davalı dışında tünel fırın işleten ekmek üretim yeri bulunmadığı, bu nedenle maliyet hesabı yapılırken hakim çoğunluğun üretim ve fırın giderlerinin dikkate alınması gerektiği gerekçesiyle davacılar vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi Kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, davalının maliyet değerinden düşük fiyata ekmek satmak şeklindeki eylemlerinin haksız rekabet teşkil ettiğinin tespitine ve bu eylemlerinin önlenmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.