Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2285 Esas 2015/3897 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2285
Karar No: 2015/3897
Karar Tarihi: 15.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2285 Esas 2015/3897 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen sanık, temyiz edilerek dosya incelendi. Mahkeme, suçun sanık tarafından işlendiğine karar vererek temyiz nedenlerini reddetti. Ancak, iştirak halinde suç işleyen sanıkların yargılama giderlerinin payları oranında tahsil edilmesi gerektiği göz önünde bulundurulmadan müştereken ve müteselsilen tahsil edildiği için hüküm bozuldu. Ayrıca, 20 TL'den az olan yargılama masraflarının devlet hazinesine yüklenmesi gerektiği unutulduğu için hüküm yeniden düzenlendi. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi uyarınca hırsızlık suçuna konu olan otomobilin değeri dikkate alınarak temel ceza belirlenmesi ve birden fazla tekerrüre esas olabilecek hükümlüğü bulunan sanığın birden fazla ilamının tekerrüre esas alınması da belirtildi. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderleri ile ilgili bölüm değiştirilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun, 6352 sayılı Kanun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu.

17. Ceza Dairesi 2015/2285 E. , 2015/3897 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Hırsızlık suçuna konu otomobilin değeri dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi yerine aynı Yasanın 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması, sonuca etkili olmadığından, birden fazla tekerrüre esas olabilecek hükümlüğü bulunan sanığın birden fazla ilamının tekerrüre esas alındığı hükümde gösterilmiş ise de, infaz aşamasında tekerrüre esas alınan ilamın belirlenmesi mahkemesinden karar alınması ile mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)İştirak halinde suç işleyen sanıklar hakkında yargılama giderlerinin payları oranında tahsiline karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yargılama giderlerinin müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
2)6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL’den az gerçekleşen yargılama masrafının, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölümde yer alan ""Bu dava nedeniyle yapılmış olan 1 müzekkere gideri 1 TL yargılama giderinin sanıklardan müştereken ve müteselsilen alınmasına" cümlesinin çıkarılarak, yerine ""1.00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.