13. Ceza Dairesi Esas No: 2020/4799 Karar No: 2020/9081 Karar Tarihi: 12.10.2020
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığı ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4799 Esas 2020/9081 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararında, sanıkların hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve bu konuda yapılan temyiz incelemesinde herhangi bir usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı belirtilmiştir. Ancak, sanıkların etkin pişmanlık indirim oranlarının yanlış hesaplandığı ve cezalarının yanlış verildiği gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. TCK'nın 168/4. maddesi, TCK'nın 142/1-b maddesi ve TCK'nın 143 maddesi, özellikle belirtilerek açıklanmamıştır.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/4799 E. , 2020/9081 K.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..., sanık ... müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1.Hırsızlık suçu tamamlandıktan sonra, polis tarafından yakalanan sanık ...’in çaldığını söylediği üç koli içkiden iki koli içkiyi müştekinin işyerinden çaldığını açıklamak ve yerini göstermek suretiyle, henüz başvurusu bulunmayan müştekiye iadesini sağlaması nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 168/4. maddesi uyarınca müştekiden kısmi geri vermeye rızası bulunduğu anlaşılmakla gerçekleşen iadeden dolayı 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi gereğince uygulanan etkin pişmanlık indirim oranının aynı maddenin ikinci fıkrasındaki sınırlama nedeniyle 1/2"den fazla ve 2/3"üne kadar (2/3 dahil) olması gerektiğinin düşünülmemesi, 2.Sanıklar hakkında TCK"nın 142/1-b, maddesi uyarınca tayin olunan 2 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden TCK"nın 143 maddesi gereği 1/6 oranında arttırım yapılarak 2 yıl 11 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 9 ay hapis cezası verilmesi, TCK’nın 168/4,62 madderi uygulamalarında 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası yerine 1 yıl 1 ay 2 gün hapis cezasına hükmedilmesi; Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafi ile sanık ...’in temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme aykırı
olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına,12/10/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.