Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2391 Esas 2015/3892 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2391
Karar No: 2015/3892
Karar Tarihi: 15.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2391 Esas 2015/3892 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, farklı yerlerdeki iki adet rögar kapağını çaldığı suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edilmiş olan kararda, suçun sanık tarafından işlendiği hakkında hukuken geçerli kanıtlara dayalı bir karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, mahkeme kararında sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık gibi haklardan yoksun bırakılması gerektiğinin göz ardı edildiği ve yargılama giderlerinin hazineye yükletilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı eleştiri dışında uygun bulunmuştur ve sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar alt soyu üzerindeki haklarından yoksun bırakılması ve yargılama giderlerinin hazineye yükletilmesi hususları karara eklenmiştir.
5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendleri: Sanığı ceza aldıktan sonra birçok haktan (oy kullanma, kamu görevi yapma, öğrenci hakları vb.) mahrum bırakan hükümler içermektedir.
5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesi: Bu madde, temyiz incelemesi sonunda bozma kararı verilmesi halinde, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinde hükmün düzeltilerek onanabileceğini düzenlemektedir.
5271 sayılı CMK

17. Ceza Dairesi 2015/2391 E. , 2015/3892 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın farklı yerlerdeki iki adet rögar kapağını çaldığının anlaşılması karşısında, hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanıktan tahsiline karar verilen toplam 10 TL yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20 TL"nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık ..."nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ve yargılama giderlerine ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına", ""Yargılama gideri olarak hesaplanan 10 TL"nin, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine" tümcelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.