MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu aleyhine, iki adet fatura alacağına dayalı olarak genel haciz yolu ile ilamsız icra takibi başlatıldığı, borçlunun icra mahkemesine başvurarak, ödeme emrinin usulsüz tebliğ edildiğinden bahisle tebliğ tarihinin düzeltilmesi ile beraber, takip konusu faturalara konu işin eser sözleşmesinden kaynaklandığını ve beş yıllık zamanaşımına tabi olduğunu ileri sürerek zamanaşımı nedeniyle icranın geri bırakılmasını talep ettiği, mahkemece, ödeme emri tebliğ işleminin usulüne uygun olduğu ve zamanaşımı hususunda da resmi bir vesika ibraz edilmediği gerekçesiyle her iki şikayetin de reddine karar verildiği görülmektedir.
Mahkemenin tebligat şikayetine ilişkin gerekçesi yerinde olup, borçluya 30.10.2015"te tebliğ edilen ödeme emri tebligatına göre borçlunun icra mahkemesine yaptığı 30.12.2015 tarihli başvurusu, İİK"nun 71. maddesine dayalı takibin kesinleşmesinden sonraki döneme ilişkin zamanaşımı şikayetidir. İİK"nun 71/2. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanun"un 33/a-l. maddesi gereğince, takibin kesinleşmesinden sonraki dönemde borcun zamanaşımına uğradığının belirlenmesi halinde icranın geri bırakılmasına karar verilir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 146. maddesi uyarınca, Kanun"da aksine bir hüküm bulunmadıkça, her alacak on yıllık zamanaşımına tâbidir.
Öte yandan; 6102 sayılı TTK’nun 750. maddesinde zamanaşımını kesen sebepler, dava açılması, takip talebinde bulunulması, davanın ihbar edilmesi veya alacağın iflas masasına bildirilmesi şeklinde sınırlı olarak sayılmış ve aynı Kanun"un 751/2. maddesinde de, zamanaşımı kesilince, süresi aynı olan yeni bir zamanaşımının işlemeye başlayacağı düzenlenmiştir.
Somut olayda; ilamsız takibe konu alacak fatura alacağı olup, alacaklının cevap dilekçesindeki faturaların sebebinin eser sözleşmesi olmadığına yönelik beyanı ve borçlunun bu yönde delil sunmamış olması birlikte değerlendirildiğinde, zamanaşımının on yıl olduğunun kabulü gerekmektedir. 08.12.2009 ve 31.12.2009 tarihli faturalara ilişkin olarak borçlunun takibin kesinleşmesinden önceki devreye ilişkin zamanaşımı itirazı bulunmayıp şikayet tarihine göre takip kesinleşmiş olmakla, takibin kesinleştiği 05.11.2015"ten şikayet tarihi olan 30.12.2015"e kadar on yıllık zamanaşımının dolmadığı tabidir. Kaldı ki; takip konusu faturaların eser sözleşmesinden kaynaklandığının kabulü ve TBK"nun 147/6. maddesi gereğince beş yıllık zamanaşımı süresinin uygulanması halinde dahi, zamanaşımının gerçekleşmediği anlaşılmaktadır.
O halde mahkemece; zamanaşımı şikayetinin esası incelenerek zamanşımının gerçekleşip gerçekleşmediğinin tespiti ile sonuca gidilmesi gerekirken, söz konusu İİK"nun 33/a ve 71. maddelerine dayalı şikayetin incelenmesinde zorunlu olmamasına rağmen borçlu tarafından resmi bir vesika sunulmadığı gerekçe gösterilerek şikayetin reddi isabetsiz ise de, sonuçta istem reddedildiğinden, sonucu doğru mahkeme kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Borçlunun temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve HUMK"nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 31,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.