5187 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4691 Esas 2017/11836 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4691
Karar No: 2017/11836
Karar Tarihi: 28.12.2017

5187 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4691 Esas 2017/11836 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık suçlamasıyla mahkumiyet kararı verdiği davada, temyiz isteğinin reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçildiğini belirtti. Ancak, aynı kişiye karşı değişik tarihlerde aynı suçu işledikleri anlaşılan sanıklar hakkında daha önce verilen kararlar da mevcut olduğu için, bu dosyayı diğer dosyalarla birleştirdi. Sanıkların bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediklerinin ve haklarında TCK'nın 43/1. maddesi gerekip gerekmediğinin tartışılmaması gerektiğine dikkat çekti. Ayrıca, müdafiinin lehe olan hükümlerin uygulanması isteği hakkında bir karar verilmediğine de vurgu yaptı. Sonuç olarak, hükümlerin bozulmasına karar verildi ve dosyanın yeniden yargılama için mahkemeye gönderilmesine hükmedildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: 5187 Sayılı Kanun, TCK'nın 43/1 ve 52/4 maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2017/4691 E. , 2017/11836 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Aynı kişiye karşı değişik tarihlerde aynı suçu işledikleri anlaşılan sanıklar hakkında; 02.05.2013 tarihli eylem nedeniyle İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/194 Esas, 2017/38 Karar sayılı kararı ile verilip 19.06.2017 tarihinde bozulmasına karar verilen Dairemizin 2017/2861 Esasında kayıtlı, 08.05.2013 tarihli eylem nedeniyle İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/166 Esas, 2013/235 Karar sayılı kararı ile verilip aynı gün incelenen ve 28.12.2017 tarihinde bozulmasına karar verilen Dairemizin 2017/3817 Esasında kayıtlı olan dava dosyalarının da mevcut olması karşısında; anılan dosya ile temyize konu dava dosyasının birleştirilerek; suç ve iddianame tarihleri birlikte dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanıkların bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve haklarında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
Kabule göre de;
Sanıklar müdafiinin, lehe olan hükümlerin uygulanması isteğinin, TCK"nın 52/4. maddesindeki taksitlendirme hükmünün uygulanmasını da kapsadığı gözetilmeden, bu hususta olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 28.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.