Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 09/09/2013
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."in ortağı ve yetkilisi olduğu.... İnşaat Taahhüt Ltd, Şti"nin yürüttüğü inşaatın demirleme işini sanık ...."in üstlendiği, işçileri temin ederek inşaatta çalışmaya başladıkları, ustabaşı olarak çalışan ölenin 7 katlı inşaatın 7. katının balkonuna çıkarak zeminden 7. kata kadar balkonlardan elden ele demir çıkarılması planlanırken, işçinin 7. kattan aşağı düştüğü olayda; sanıkların işçilere koruyucu malzeme sağlamamak suretiyle eşit kusurlu oldukları, ölü yakınlarının zararlarını gidermeye yönelik çabalarının bulunmaması dikkate alındığında, sanıklar hakkında TCK"nın 50. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasında isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/6. maddesinde “belirli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet halinde 3 aydan 3 yıla kadar bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceğinin düzenlendiği, bir mesleğin icrasının yasaklanabilmesi için ruhsatnameye bağlı olarak yürütülmesi gerekmekte olup, dosya içeriğine göre şirket yetkilisi ve taşeronluk yaptıkları anlaşılan sanıkların bu faliyetlerinin ruhsatnameye bağlı olarak yürütüldüğüne dair dosya içeriğinde tespit olmadığı gözetilmeden, soyut ifadelerle mesleklerinin icrasından yasaklanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; TCK"nın 53/6 maddesinin uygulanmasına ilişkin her iki sanık hakkında kurulan hüküm fıkralarının 5. paragraflarının hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.