Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/4556 Esas 2015/3132 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanık ...: TCK"nın 85/2, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Sanık ...: TCK"nın 85/1, 62, CMK"nın 231. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanıklar müdafiileri ve müşteki tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki ..."ın katılma talebinde bulunduğu ancak katılma kararı verilmediği sanık ... müdafinin ise yüzüne karşı 24/02/2011 tarihinde verilen hüküm 02/03/2011 tarihinde temyiz edilmiş olup, temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek tebliğnamede ret öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
26.09.2008 tarihinde talimat yoluyla... Ağır Ceza Mahkemesine verdiği ifade sırasında katılma isteminde bulunmasına rağmen, bu konuda herhangi bir karar verilmeyen şikayetçi ..."ın, 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyenler sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu, yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, karar verilerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, itiraz üzerine itiraz merciince karar verildiği anlaşılmakla; dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanık ... hakkındaki hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; meydana gelen olayda tali kusurlu olan sanığın sabıkasının ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışlarının bulunmadığı, iyi hali nedeniyle cezasından TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı, aylık geliri 4.000 TL olduğu anlaşılan sanık hakkında tayin edilen cezanın paraya çevrilmesi koşullarının oluştuğu gözetilmeden isabetsiz gerekçeyle paraya çevrilme isteğinin reddine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.