Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9718 Esas 2015/3130 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri
gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın idaresindeki otomobille, gece vakti, meskun olmayan yerde, çift yönlü yolda seyrederken direksiyon hakimiyetini kaybederek karşı şeride geçmesi sonucu karşı yönden gelen otomobille çarpıştığı, bir kişinin öldüğü, ikisi şikayetçi olmak üzere üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda; gerçekleşen netice öngörülebilir ise de, fail tarafından öngörülmüş olmasına karşın, failin şansına veya başka etkenlere güvenerek hareketini sürdürdüğüne ilişkin herhangi bir bilgi ve belirleme bulunmadığı nazara alınmaksızın, eylemin bilinçli taksirle işlendiğinin kabulü ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 22/3 maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
2- Tam kusurlu olan sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, sanığın kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak asgari hadden daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.