Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki minibüsle, gündüz vakti, meskun yerde, bölünmüş yolda seyir halinde iken, diğer bölünmüş yolla kesişen kontrolsüz kavşağa geldiğinde sağdan gelen bisikletle çarpışması sonucu bisiklet sürücüsünün ölümü ile sonuçlanan olayda; 5237 sayılı TCK"nın 50, 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; aylık 1000 TL geliri olduğunu beyan eden, tali kusurlu sanığın sabıkasının ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışlarının bulunmadığı, iyi halleri nedeniyle cezalarında TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı, ölenin yakınlarının olaydan bir hafta sonra verdikleri dilekçe ile "sanığın ailesi ile anlaştıklarından şikayetlerinden vazgeçtiklerini" bildirdikleri halde; sanığın pişmanlık duymadığı, yeniden suç işlenmeyeceği hususunda olumlu kanaat hasıl olmadığı şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında TCK"nın 51. maddede açıklanan erteleme ve “sosyal ve ekonomik durumu nazara alındığında tedbir veya para cezasının caydırıcı olmayacağı” şeklindeki dosya içeriğine uymayan gerekçe ile TCK"nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.