17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2655 Karar No: 2015/3870 Karar Tarihi: 11.06.2015
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2655 Esas 2015/3870 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, gece vaktinde işlenen hırsızlık suçuyla ilgili verilen mahkumiyet hükmünü incelerken, suçun gece işlendiğine dair delil bulunmaması sebebiyle TCK'nın 143. maddesi tartışılmadan hüküm verilmesi eleştirilmiştir. Ancak, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve hüküm usul ve yasaya uygun bulunmuştur. Fakat, sanığın 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan yalnızca ceza infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği düşünülmediği için hükmün bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Yazının sonunda 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi detaylı ve açıklayıcı bir şekilde yer almaktadır.
17. Ceza Dairesi 2015/2655 E. , 2015/3870 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Suç tarihinde gece vaktinin saat 04.58 de sona ermesi, suçun gece vaktinde işlendiğine dair delil bulunmaması karşısında; tebliğnamedeki TCK"nın 143. maddesi tartışılmadan karar verildiğine dair eleştiri düşüncesi benimsenmemiştir. Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58.maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, Ancak; Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın TCK 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e bendlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.