Danıştay 7. Daire 1997/2465 Esas 1998/943 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1997/2465
Karar No: 1998/943

Temyiz İsteminde Bulunan : ... T.A.Ş. Genel Müdürlüğü
Karşı Taraf : Mecidiyeköy Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Yükümlü bankanın 1992 yılının Mayıs ayına ait hesaplarının damga vergisi yönünden incelenmesi sonucu düzenlenen inceleme raporuna göre talep edilen tarhiyat öncesi uzlaşma sonucu uzlaşılan damga vergisi üzerinden tahakkuk ettirilen gecikme faizinin kaldırılması istemiyle açılan davada; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3239 sayılı Kanunla değişik 112'nci maddesinin 1.1.1996 tarihinde yürürlüğe giren 3'üncü fıkrasının (a) bendi, aynı kanuna 3239 sayılı Kanunla eklenen Ek 11'nci maddesinin sonuna eklenen hüküm ve 6183 sayılı Kanunun 51'nci maddesinin son bent hükümlerine göre, vadesinde ödenmeyen amme alacaklarına uygulanacak gecikme zammının, (gecikme faizi) vadenin bitim tarihinden itibaren her ay için ayrı ayrı olmak üzere o aylarda yürürlükte bulunan gecikme zammı (faizi) oranlarına göre hesaplanacağının anlaşıldığı, olayda; vergi dairesince inceleme raporu sonucu saptanan ve tarhiyat öncesi uzlaşma tutanağı ile üzerinde uzlaşılan damga vergisinin vade tarihinden, uzlaşma tutanağının düzenlendiği tarihe kadar geçen süre için, bu süre zarfında gecikme zammı oranlarında yapılan değişiklikler gözönünde bulundurulmak suretiyle hesaplanan gecikme faizinde, söz konusu yasa hükümleri ile bakanlar kurulu kararlarına uyarsızlık bulunmadığı, yükümlü bankanın; damga vergisinin vade tarihinden, uzlaşma tutanağının düzenlendiği tarihe kadar geçen süre için verginin ilgili bulunduğu dönemde yürürlükte bulunan gecikme zammı oranının esas alınması gerektiği yolundaki iddiasının kanun hükümlerine bağdaşır bir yönü bulunmadığı, gecikme faizinin (zammı) hesabında vergilendirme döneminin değil, vadesinde ödenmeyen amme alacağının ödendiği tarihe kadar geçen süre içinde, gecikme zammı oranlarında meydana gelen değişikliklere göre hesaplanacağının tabii olduğu gerekçesiyle, gecikme faizini onayan .... Vergi Mahkemesinin ... gün ve E:...; K:... sayılı kararının; damga vergisinin döneminin 1992 yılı olduğu, tarhiyat öncesi uzlaşma sonucu uzlaşılan vergi miktarına uygulanacak gecikme faizi oranının bu yılda yürürlükte bulunan oran olması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Tetkik Hakimi ...'in Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı ...'ün Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine, kararın onanmasına, hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 4.8 oranında ve … liradan az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz edenden alınmasına, 11.3.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.