Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/330 Esas 2022/4324 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11.HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Tüketici Mahkemesince verilen 05.07.2019 tarih ve 2017/585 E- 2019/585 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 06.11.2020 tarih ve 2019/2171 E- 2020/1400 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı bankadaki hesabında bulunan 233.370,00 Euro'nun bilgisi ve oluru olmadan davalı tarafından 14/05/2012 tarihinde dava dışı ...'ye ödendiğini, müvekkilinin bu durumu 30/01/2013 tarihinde davalı çalışanına gönderdiği mail ile hesaptaki parasının durumunu sorduğunda öğrendiğini, bankaya 10/04/2014 tarihinde bu tutarın ödenmesi için ihtarname gönderilmiş ise de güven kuruluşu olan bankanın ağır kusuru ile 3. Kişiye ödediği parayı iade etmediğini ileri sürerek 233.370,00 Euro'nun ödeme tarihinden itibaren bankalarda Euro'ya uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsil edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının yanında ... ile bankanın ... Şubesi'ne 2012 yılının ocak ayında yanlarında ... ile geldiklerini, banka çalışanı ... ile görüştüklerini, bu görüşmede davacının ... ile birlikte yatırım yapacaklarını ifade ederek o sırada uygun yatırım fırsatı bulunamaması nedeni ile her iki müşteri adına açılan vadeli hesaplara toplamda 220.000,00 Euro yatırdıklarını,davacının 04/05/2012 tarihinde ...'a gönderdiği e-postada 07/05/2012 tarihinde Türkiye'de olacaklarını ve vadeli hesaplarındaki parayı çekeceklerini bildirerek tutarların hazırlanmasını istediklerini, bu tarihte müşterilerin ... ile şubeye gelerek hesaptaki tutarları çektiklerini, 08/05/2012 tarihinde müşteriler ile ...'nin tekrar şubeye gelerek bu kez 33.370,00 Euro'yu davacının hesabına yatırdıklarını, bu sırada arsa alım işinin bir süre ertelendiğini, bankaya yatırdıkları tutarın bir süre vadesiz hesapta kalabileceğini ifade ederek kendilerini Türkiye'den ayrılacaklarını ancak arsa alım işinin gerçekleşebilmesi için hesaptaki tutarın ...'ye ödenmesi gerektiğini ve bu amaçla bankaya yazılı talimat vermeye hazır olduklarını bildirip davacının şubede Türkçe ve İngilizce olmak üzere iki ayrı talimat şahitleri imzasını da içerir şekilde bankaya verdiğini, bankanın bu talimat doğrultusunda ...'ye ödeme yaptığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi, iddia, savunma, bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında İngilizce olarak Banka İşlemleri Sözleşmesi imzalandığı, davacının hesabında bulunan dava konusu tutarın sözleşmenin 7. maddesi ve davacının yazılı talimatı doğrultusunda üçüncü kişiye ödeme yapıldığı, davacının üçüncü Kişiye verdiği yetkiyi kaldırdığını yazılı olarak bildirmediği sürece üçüncü Kişilerin yaptığı işlemlerden bankanın kusurunun ve sorumluluğunun olmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstinaf Mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının imzasını inkar etmediği, kendisine ödeme yapılan ...'nin ve dava dışı ...'in şahit olarak imzasını içeren Türkçe ve İngilizce yazılı talimatlar ile davacının davalı bankada bulunan hesabından 233.370,00 Euro'nun ...'ye ödenmesi talimatını verdiği, Türkçe ve İngilizce metin içeriklerinin ...'ye ödeme yapılması konusunda olduğu ve davacı tarafından sonraki tarihlerde bu talimatın geri alındığına ilişkin bankaya yazılı bir bildirimde bulunulmadığı, davacının davalı bankaya hesaptaki paranın ...'ye ödenmesi yönünde yazılı talimat verdiği, sözleşmenin 7. maddesinde düzenlendiği üzere davacının bu yazılı talimatını geri aldığını aynı şekilde yazılı olarak geri almadığından mahkemenin 12/03/2019 tarihli bilirkişi raporunu esas alarak karar vermesi usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 6502 sayılı Yasa'nın 73/2. maddesi gereğince tüketici mahkemelerinde tüketici tarafından açılan davalar harçtan muaf olduğundan davacıdan alınan temyiz başvuru harcı ve temyiz ilam harcının isteği halinde iadesine, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.