MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanık hakkında suçun yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraat kararı verilmesine rağmen, CMK"nın 223/2-a maddesi yerine, aynı Kanun maddesinin “c” fıkrası ile uygulama yapılmış olması ve gerekçeli karar başlığında hakim ile zabıt katibinin adının bulunmaması hususlarının, mahallinde düzeltilebilecek eksiklikler olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
CMK’nın 193/1. maddesinde hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılamayacağı kuralı getirilirken, aynı Kanun maddesinin 5353 sayılı Kanunla değişik ikinci fıkrasında istisnaya yer verilmek suretiyle sorgusu yapılmamış olsa dahi toplanan delillere göre mahkumiyet dışında bir karar verilmesine olanak sağlanmış, anılan fıkranın gerekçesinde de “böylece sanığın lehine bir düzenleme getirilmiş ve gereksiz yere davanın uzaması önlenmek istenmiştir” denilerek değişikliğin amacının açıklanmış bulunması ve bu doğrultuda konuyu değerlendiren Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.10.2009 gün ve 89/243 sayılı kararında belirtildiği üzere, Kanunun 223/9. maddesindeki “derhal beraat kararı verilebilecek haller” ile bağlantısı olmaksızın Kanunun 193/2. maddesi uyarınca sorgusu yapılmamış olsa bile delillerin takdiri sonucunda ulaşılacak kanıya göre beraat kararı verilebileceği, somut olayda da, sanığın, katılanın gıyabında sarfettiği küfür içeren sözlerin, en az üç kişi ile ihtilat ederek söylenmediği ve katılanın yüzüne karşı söylendiği iddia edilen “...sana evrak mevrak vermem, işgüzarlık yapıyorsun, sen burada bekle getireceğim, kimsiniz...” biçimindeki sözlerin de, nezaket dışı kaba hitap tarzı olup, katılanın onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmadığı gibi söz konusu sözlerin söylendiğine ilişkin, katılanın soyut beyanı dışında bir delil bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 04/04/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.