MAHKEMESİ : Çubuk Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2011/476-2013/161

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 12.05.2011 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20.02.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı S.. I.. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, 435 ada 18 parsel sayılı taşınmaz ile iki adet otomobilin satışı suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı S.. I.. vekili temyiz etmiştir.
Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları paylı veya elbirliği mülkiyetine konu taşınır veya taşınmaz mallarda paydaşlar (ortaklar) arasında mevcut birlikte mülkiyet ilişkisini sona erdirip ferdi mülkiyete geçmeyi sağlayan iki taraflı taraflar için benzer sonuçlar doğuran davalardır.
Dava konusu 435 ada 18 parsel sayılı taşınmaz üzerinde kat irtifakı kurulmuştur. Davacı, ana taşınmazın satışını istemiş, mahkemece de, tarafların murisine ait mesken nitelikli (1, 5, 6, 7) numaralı bağımsız bölümler ile birlikte taraflar dışında farklı kişilere ait bağımsız bölümleri de kapsayacak şekilde ana taşınmazın tamamı için satış kararı verilmiştir. 435 ada 18 parsel sayılı ana taşınmaz üzerinde bulunan (1, 5, 6, 7 ) numaralı bağımsız bölümler dışındaki bağımsız bölümlerde davacı ve davalıların payı mevcut olmayıp, davacının ana taşınmazın tamamı bakımından dava açma ehliyeti bulunmadığından istemin reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; 492 Sayılı Harçlar Kanunu ve eki Tarifenin karar ve ilam harcına ilişkin hükmü uyarınca karar tarihi itibariyle menkul mal niteliğindeki otomobillerin satış bedeli üzerinden 24.30 TL maktu harç alınması gerekeceği göz önünde tutulmaksızın, yazılı şekilde binde 9,9 oranında nispi harç alınmasına karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 21.01.2014 tarihde oybirliği ile karar verildi.