MAHKEMESİ : ÇUBUK ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 31/12/2007
NUMARASI : 2007/655-2007/587

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden paydaşı olduğu 150 parsel sayılı taşınmazdaki ortak yerleri davalıların işgal ederek kullandırtmadıklarını,araba için garaj yeri yapmasına müsaade etmedikleri ve ortak olan hortumunu vermediklerini ileri sürerek el atmanın önlenmesini,hortumun ½ sinin kendisine iadesini istemiştir.
Davalılar, bodrumu paydaş olan dava dışı babaları B..’ un oturması için mesken haline getirdiklerini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, onaylı projesinde ortak yer olduğu saptanan yerleri davalıların davacıya kullandırtmadığı anlaşıldığından ,davalıların müdahalesinin men’ine,hortuma ilişkin istekten vazgeçildiğinden bu konuda karar verilmesine yer olmadığına,garaj yapımının Belediyeden alınacak izne bağlı olduğundan buna ilişkin davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
                                                                                                         -KARAR-
Dava paylı mülkiyete tabi çaplı taşınmazda ortak yerlere el atmanın önlenmesi ve bir kısım eşyanın iadesi isteğine ilişkindir.
Dosya içeriğine ve toplanan delillere göre, çekişme konusu 150 parsel sayılı taşınmazda kayden tarafların ve dava dışı babaları B.D.’un paydaş olduğu, arsa üzerinde 5 katlı binanın olduğu, ancak ana yapıda kat irtifakı ve kat mülkiyetine geçilmediği anlaşılmaktadır
Davalı taşınmazın,inşaat ruhsatı ve tasdikli projesinde sığınak ve kömürlük olarak geçen yerin davalılar tarafından meskene dönüştürüldüğü ve paydaş olan davacıya bu yerlerin kullanılmasına da müsaade etmedikleri dosya kapsamı ile sabit olup mahkemece de bu gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmişti. .
Mahkemece,açıklanan gerekçe ile davalıların ortak yer niteliğindeki bölümlere el atmalarının önlenmesine karar verilmesi kural olarak doğrudur. Ancak davacının payı oranında el atmanın önlenmesine ve payına tekabül edecek oranda vekalet ücreti ile harca hükmedilmesi gerekirken davalının payını da içerecek şekilde taşınmazın tamamından mutlak olarak el atmanın önlenmesine karar verilmesi doğru değildir.
Davalıların temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 16.04.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.