Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/32122 Esas 2014/699 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/32122
Karar No: 2014/699
Karar Tarihi: 15.01.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/32122 Esas 2014/699 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan açılan kamu davasında 29.11.2011 tarihinde beraat kararı verildiğini, ancak sanığın kararı yasal temyiz süresinden sonra temyiz ettiğini belirtti. Cumhuriyet Savcısı da beraat kararını temyiz etti, ancak temyiz etme hakkının bulunmadığına karar verildi ve beraat hükmü kesinleşti. Ancak 6352 Sayılı Yasaya göre dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na iade edildi ve sonuçta verilen karar geçersiz sayıldı. Kararın sonucu olarak, katılan vekilinin temyiz itirazı reddedildi ve karar oybirliğiyle verildi. Kanun maddeleri: 6352 Sayılı Kanun’un geçici 2.maddesi, 5320 Sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 Sayılı CMUK’un 317. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2013/32122 E. , 2014/699 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan açılan kamu davasında 29.11.2011 tarihinde beraat kararı verildiği, kararın sanık ile müdafiine tefhim ve katılan vekiline 29.12.2011 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın kararı yasal temyiz süresinden sonra 02.01.2012 tarihinde temyiz ettiği, o yer Cumhuriyet Savcısının ise beraat kararının dayanağını oluşturan kanun maddesinin kararda yazılmaması nedeniyle kararı 19.12.2011 tarihinde temyiz ettiği, ancak sanık yararına hukuki kurallara aykırılığın sanık aleyhine hükmün bozdurulması için Cumhuriyet Savcısına hak vermeyeceği ve o yer Cumhuriyet Savcısının suçun nitelik ve sübutuna yönelik olmayan, usule ilişkin ve sanık aleyhine sonuç doğuracak nitelikte temyiz etme hakkının bulunmadığından beraat hükmünün kesinleştiği, buna rağmen 6352 Sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17.07.2012 tarihli yazısı ile dosyanın mahkemeye iade edilmesinden sonra 25.12.2012 tarihli kararın verildiği ve hırsızlık suçundan verilen beraat kararı kesinleştikten sonra verilen kararın yok hükmünde olduğu anlaşılmakla, katılan vekilinin 25.12.2012 tarihli karara yönelik yaptığı temyiz itirazının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 15.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.