MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki kira parasının tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; Davalı kurum tarafından davacı şirkete gönderilen 29/06/2012 tarih ve 11.795.962 sayılı ihtar yazısında ödenmekte olan aylık kira bedelinin 01/08/2012 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere artırılarak 11.000,00-TL olarak ödenmesi gerektiğinin bildirildiğini, davalı kurumun talep ettiği söz konusu kira bedelinin afaki ve çok yüksek olduğunu, dava konusu taşınmaza ait 01/08/2009-01/08/2010 dönemini kapsar aylık kira bedelinin ... 15. Sulh Hukuk Mahkemesi Hakimliği"nin 2009/448 Esas ve 2010/952 K. Sayılı kararı ile çevre emsaller ile hak ve nesafet kurallarına göre 8.180,00-TL olarak belirlendiğini, şartların değişmediğini, 01/08/2012 tarihinde başlayan yeni kira dönemi kira bedelinin mahkeme kararı ile belirlenmesinden sonraki 3. yenileme dönemi olduğunu, aylık kira bedelinin endeks uygulanmak sureti ile tespit edilmesi gerektiğini belirterek 9.367,00 TL olarak ödenen kira bedelinin 01/08/2012 tarihinden itibaren başlayan dönem için endeks uygulanarak 9.941,19 TL olarak tespitini istemiştir.
Davalı vekili ise dava konusu işyerinin dava yoluyla belirlenen 01.08.2009-01.08.2010 dönemi kira bedelinin, emsal rayiçler üzerinden değil, 5502 Sayılı Müvekkil Kurum Kanun"unun 35. maddesinin son paragrafında " kira artış oranları, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca her yıl belirlenen yeniden değerleme oranından az olmamak üzere rayiç değerle belirlenir" hükmü gereğince alt sınır olan %12 oranındaki yeniden değerleme oranı göz önünde bulundurularak aylık 8.180,00 TL olarak talep edildiğini ve mahkeme tarafından bu doğrultuda karar verildiğini, yani sadece rayiç bedellere göre bir tespitin söz konusu olmadığını, davacıya ait işyerinin 01/08/2012 tarihi itibariyle talep edilen aylık 11.000,00-TL kira bedelinin hak ve nesafet kuralları göz önünde bulundurularak tespit ve talep edildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmesi üzerine, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 15/10/2014 gün ve 2014/712 esas, 2014/11027 karar sayılı kararı ile; “davacının kabul ettiği miktardan az olmamak üzere talebi ile ilgili kira bedelinin tespitine ilişkin bir karar verilmesi gerekirken tespit talebinin reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden” bozulmuştur. Mahkemece bozma kararına uyulmasından sonra bilirkişi raporunda belirtilen son ödenen ve uyuşmazlık konusu olmayan kira bedeline ÜFE endeksi oranında artış yapılarak kiralanan taşınmazın 01/08/2012 tarihinden başlayan kira döneminde aylık kira bedelinin 10.422,68-TL olarak tespitine, karar verilmiştir.
Hükme esas alınan 01/08/1998 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede artış şartı olarak “ 3995 Sayılı Yasa"ya göre Devlet İstatistik Enstitüsü Başkanlığınca yayınlanan Tüketici Fiyat İndeksinden az olmamak üzere emsal ve rayiç bedelle belirleneceğini” düzenlenmiş, 06/06/2006 da imzalanan ek prtokolle “Kurumun sahibi bulunduğu taşınmazların kira artış oranları 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca her yıl belirlenen yeniden değerleme oranından az olmamak üzere rayiç değerle belirleneceği” kararlaştırılmıştır. ... 15. Sulh Hukuk Mahkemesi Hakimliği"nin 2009/448 Esas ve 2010/952 K. Sayılı kararı ile yeniden değerleme oranı uygulanılarak 01/08/2009 tarihinden itibaren başlayan dönem için aylık kira bedeli 8.180,00-TL olarak belirlenmiş, 04/08/2011 de imzalanan ek protokol ile işyerinin 01.08.2011 - 31.07.2012 dönemi kira bedeli aylık 9.367,00 TL olarak kararlaştırılmıştır. Kira sözleşmesinin yapıldığı dönemi takip eden 3 dönem ard arda kira bedeli artışına uygulanacak ÜFE uygulanmasıyla bulunacak bedelin kural olarak hak ve nesafeti yansıttığı Yargıtay"ın yerleşik uygulamalarıyla benimsenmiştir. Davalı kiralayan T.C. Sosyal Güvenlik Kurumudur. 5502 Sayılı Yasanın 35/6.maddesi gereğince, kurumun sahibi olduğu taşınmazların kira artış oranları 213 sayıl Vergi Usul Kanunu uyarınca her yıl belirlenen yeniden değerleme oranından az olmamak üzere rayiç değere göre belirleneceği düzenlenmiştir. Bu durumda mahkemece davalının tabi olduğu özel yasa gereğince artış oranı uygulaması gerekirken yazılı şekilde ÜFE endeksini uygulaması doğru değildir .
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı ...ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.