Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4064 Esas 2021/5452 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/4064
Karar No: 2021/5452

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4064 Esas 2021/5452 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı-davacı kadın ile davacı-davalı erkek arasındaki davada, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararda, davalı-davacı kadının tazminat miktarı istinaf edilmediği için temyiz dilekçesinin reddine, diğer temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına karar verildi. Mahkeme, davacı-davalı erkeğin cinsel birliktelik istemediği iddiasının ispatlanmadığını ancak kabul edilen diğer kusurlu davranışlarının ağır kusurlu olduğunu belirtti.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu’nun 174/3. maddesi (kusurlu olmayan tarafın tazminat talebi)
- Türk Medeni Kanunu’nun 174/1. maddesi (kusurun belirlenmesi)
- Türk Medeni Kanunu’nun 176. maddesi (kusurun sonuçları)
- Türk Medeni Kanunu’nun 175. maddesi (kusurun tazminat miktarına etkisi)
- Medeni Yargılama Kanunu’nun 481. maddesi (temyiz dilekçesi)
- Medeni Yargılama Kanunu’nun 285. maddesi (kanıt değerlendirmesi)

2. Hukuk Dairesi 2021/4064 E. , 2021/5452 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların miktarı, yoksulluk nafakasının miktarı ve toptan şekilde ödenmesine karar verilmesi ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-davacı kadın tarafından tazminatların miktarı istinaf edilmeyerek kesinleşmiş olduğu anlaşıldığından, davalı-davacı kadının tazminatların miktarına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların temyiz taleplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece davacı-davalı erkeğe kusur olarak yüklenen "Cinsel birliktelik istemediğini söylediği" vakıasının ispatlanmadığı, bu vakıanın erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği ancak kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre davacı-davalı erkeğin yine de ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı-davacı kadının tazminatların miktarına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10"ar TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
29.06.2021 (Salı)