7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/5855 Karar No: 2016/6024 Karar Tarihi: 10.03.2016
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/5855 Esas 2016/6024 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı işçi kıdem, ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı ise iş sözleşmesinin davacı tarafından feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkeme, kıdem tazminatı ve işçilik alacaklarının kısmen kabulüne ve ihbar tazminatı talebinin reddine karar vermiştir. Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğu halde hakkında harca hükmedildiği belirtilerek, hatalı olduğu ve düzeltilmesi gerektiği bildirilmiştir. Ancak bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediği için, hüküm bozulmamıştır. Kararda geçen kanun maddeleri açıklanmamıştır.
7. Hukuk Dairesi 2015/5855 E. , 2016/6024 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı iş sözleşmesinin haklı neden olmadan feshedildiğini iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, iş aktini davacının feshettiğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan kanıtlar, davacıya ait işyeri ve ..... kayıtları ile bilirkişi raporuna dayanılarak kıdem tazminatı ve sözkonusu işçilik alacaklarının kısmen kabulüne, ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda yasaya uygun şekilde anılan tazminat ile işçilik alacaklarının hesaplanıp, hüküm altına alınması isabetlidir. Ancak mahkemece davalı Bakanlık harçtan muaf olduğu halde hakkında harca hükmedilmesi hatalı olup, bozma nedenidir. Ne var ki; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Temyize konu kararın hüküm fıkrasındaki 6. bendinin hükümden çıkartılarak, yerine; “6- Davalı taraf harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından peşin olarak yatırılan 175,27 TL harcın talep halinde davacıya iadesine, ” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, 10.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.