Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/29210 Esas 2016/6579 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/29210
Karar No: 2016/6579
Karar Tarihi: 31.03.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/29210 Esas 2016/6579 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık bir kişi hakaret suçu işlemiş ve suçlu bulunmuştur. Temyiz isteği reddedilen kararda, hakaret suçunun kanunda öngörülen şekilde işlendiği ve suçun niteliğinin doğru olarak belirlendiği belirtilmiştir. Ancak, kararda bazı kanun maddelerinin gözetilmediği ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için uygulanamadığı vurgulanmıştır. Bu nedenlerden dolayı karar düzeltilerek onanmıştır.
Detaylı açıklama:
- Suç: Hakaret
- Mahkumiyet kararı verilmiştir.
- Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesi: Hak yoksunluğu ile cezalandırılma. Sanık bu hakları koşullu salıverme tarihine kadar kullanamaz.
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Hak yoksunluğunun uygulanması. Bu madde Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir.
- Kararda belirtildiği gibi, hakaret suçu işlenmiş ve suçlu bulunmuştur.
- Ancak, kanunda öngörülen bazı maddelerin gözetilmediği veya iptal edildiği için uygulanamadığı vurgulanmıştır.
- Bu nedenlerden dolayı, karar düzeltilerek onanmıştır.

18. Ceza Dairesi 2015/29210 E. , 2016/6579 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
2- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmi uygun olarak, hüküm fıkrasından; “TCK’nın 53/1-c maddesinde sayılı hakları kullanma hakkından ise koşullu salıverme tarihine kadar“ ve “TCK"nın 53/1-b” maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılması; “TCK"nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.