Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11184 Esas 2015/3801 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11184
Karar No: 2015/3801
Karar Tarihi: 11.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11184 Esas 2015/3801 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçu hakkındaki mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Ancak, mahkumiyet hükmü daha önce kesinleştiği için sadece suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısı yapılabileceği belirtildi. Dosyada bulunan diğer sanığın hüküm dosyası ise sanığı lehine olan yasa nedeniyle Yargıtay'a iade edildi ve sonra yeniden yargılama sürecine dahil edildi. Ancak, diğer sanıkların durumu farklı olduğu için kurulan ikinci hüküm geçersiz kabul edildi ve temyiz talepleri reddedildi. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi olarak belirtildi.
17. Ceza Dairesi         2015/11184 E.  ,  2015/3801 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    1- Hükümlüler ... ve ... hakkındaki hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
    Hükümlüler ... ve ... hakkında kurulan Asliye Ceza Mahkemesinin 12.06.2003 gün ve 2003/259–849 sayılı önceki mahkumiyet hükmünün bu sanıklar tarafından temyiz edilmeyerek kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.09.2007 Tarih ve 2007/125 – 186 sayılı kararında açıklandığı gibi, hükümlüler hakkındaki kesinleşen ilk hüküm, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabilir ve genel yargı ile uyarlama yargısı birlikte yürütülemez.
    Aynı dosyada sanık olan ..."ya ilişkin ilk hüküm, bu sanık tarafından temyiz edilip ,Yargıtay C. Başşavcılığının 14.07.2005 gün ve 2004/71890 sayılı yazısı ile sanık ... yönünden “hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın sanık lehine olup olmadığının değerlendirilmesi bakımından anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasının 9/3. maddeleri ışığında sanık yararına olması ve 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca yeniden değerlendirme ve uygulama yapılmasında zorunluluk bulunması” nedeni ile iade edilip, iade sonrası sanık ... hakkında yargılamaya devam olunurken, hükümlüler ... ve ... hakkında aynı mahkemenin kesinleşmiş hükme ilişkin dosyasında resen yargılama sürecine dahil edilerek, hükümlüler ... ve ... hakkında 2. hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.
    Bu nedenlerle; hükümlüler ... ve ..."nin haklarında kurulan 2. hükme yönelik, konusu bulunmayan temyiz taleplerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE; 5252 sayılı
    Yasanın 9/3. maddesine göre, gereğinin takdiri yönünden, Mahkemesine gönderilmesi için dosyanın hükümlüler ... ve Salaman Kale yönünden incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
    2- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebine gelince;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık ..."nın temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.