Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/29006 Esas 2016/6572 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/29006
Karar No: 2016/6572
Karar Tarihi: 31.03.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/29006 Esas 2016/6572 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın hakaret suçuyla mahkumiyetine hükmedildiği belirtiliyor. Vicdani kanıtların doğru bir şekilde değerlendirildiği ve suçun kanunda öngörülen şekilde işlendiği ifade ediliyor. Ancak mahkemenin, devlete ait yargılama giderlerinin terkin edilmesi gereken tutarını göz ardı ettiği, hak yoksunluğu uygulamasının iptal edilmesine rağmen bu hükme dayandığı, hak yoksunluğunun süresi ve kapsamında Kanun'un 3. fıkrasını göz ardı ettiği belirtiliyor. Bu nedenlerle mahkemenin kararı, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca düzeltilerek, yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılması ve hak yoksunluğunun sınırlandırılması şeklinde yeniden onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle: CMK'nın 324. maddesi Ek cümle, 6183 sayılı Kanun'un 106. maddesi, TCK'nın 53/1-b ve 53/1-c maddeleri.

18. Ceza Dairesi 2015/29006 E. , 2016/6572 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen Ek cümle uyarınca, Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarih ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106"ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL ve altı olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
3- 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından “ 7 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline” ve “TCK"nın 53/1-b” maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılarak; yerlerine “7 TL yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılmasına“ ve “TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması” ibarelerinin hükme eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.