Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2133 Esas 2022/4349 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 26.09.2019 gün ve 2018/714 - 2019/729 sayılı kararı onayan Daire'nin 16.12.2021 gün ve 2020/541 - 2021/7214 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, 03.09.2007 tarihli karar uyarınca vekil edeni şirketin ...ve ...'dan herhangi ikisinin şirket kaşesi üzerine atacakları imza ile temsil edileceğinin karar altına alındığını, bu hususta gerekli evrakların davalı bankaya verildiğini, bu tarih sonrasında şirket ortaklarından ...'ın eşi olan ...'a şirket hesaplarından işlem yapmak üzere şifre verildiğini, ... tarafından şirket hesaplarından bu şifre kullanılarak EFT yapıldığını, davalı banka tarafından ...'a şirket adına düzenlenen çek karnelerinin ve kredi kartının verildiğini, yetkisiz kişi ... tarafından bu gibi işlemler nedeniyle davacı şirket hesaplarından usulsüz işlemler yapıldığını, 2007 yılı Ekim-2008 yılı Mart ayı döneminde yapılan işlemler nedeniyle uğranılan zarar miktarı bilinmemekle birlikte 550.000,00 TL tutarında bir zarar oluştuğunun tahmin edildiğini iddia ederek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 50.000,00 TL'nin usulsüz işlemlerin yapılış tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmişlerdir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.