Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9418 Esas 2015/3054 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Çocuk Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 89/2-b-e, 31/3, 62, 50/3, 52/4,
63. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
1- Oluşa ve dosya kapsamına göre, olay günü, saat 20.30 sıralarında suça sürüklenen çocuğun idaresindeki motosikletle, meskun mahalde sokak üzerinde seyri sırasında gidiş yönüne göre yolun sağ tarafında park halinde olan kamyonete çarptığı, aracında yolcu olarak bulunan mağdur çocuğun bulunduğu yerden fırlayarak park halinde olan otomobile çarpması sonucu mağdurda meydana gelen sağ parietal çökme fraktürünün hayati tehlikeye neden olacak ve mağdurun hayati fonksiyonlarını ağır (4) derecede etkileyecek şekilde yaralandığı olayda; “suça sürüklenen çocuğun meskun mahalde çarpma noktası ile durduğu mesafenin 32 metre olduğundan süratli olması” nedeniyle bilinçli taksir hükümleri uygulanmış ise de; sanığın hızına ilişkin teknik bir belirleme yapılmadığı da dikkate alınarak bu durumun tek başına bilinçli taksirin koşullarını oluşturmayacağı gözetilmeden bilinçli taksir hükmünün uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmolunması,
2- Eylemin bilinçli taksirle işlenmediğinin saptanması karşısında, isnat edilen taksirle yaralama suçunun TCK’nın 89/5. maddesi uyarınca soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, mağdur küçük ...ve mağdurun babası ..."in suça sürüklenen çocuğun da hazır olduğu 15.04.2013 tarihli duruşmada şikayetlerinden vazgeçtiklerini ifade etmeleri ve suça sürüklenen çocuğun da bu şekilde şikayetten vazgeçmeden haberdar olduğu ve vazgeçmeye karşı çıkmadığı anlaşılmakla şikayet yokluğundan CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca düşme kararı verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün olduğundan CMK"nın 223/8.maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkındaki DAVANIN DÜŞMESİNE, 19.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.