Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki olduğu 6920 parsel sayılı taşınmazın biir bölümünde davalıların kiracı olduklarını, kiralanan işyerinin arkasında bulunan meskeninde davalılarca haklı ve neden olmaksızın kullanıldığını ileri sürerek elatmanın önlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, kira sözleşmesine dayalı olarak taşınmazı kullandıklarını bildirip davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın kira sözleşmesi kapsamında olduğu davacı isteğinin tahliye niteliğinde bulunduğu gerekçesiyle görev yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı M.vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
-KARAR-
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere özellikle iddianın içeriğine göre davacının kayden maliki bulunduğu 6920 parsel sayılı taşınmazın bilirkişi rapor ve krokisinde A h.ile gösterilen bölümünü davalıya kiraya verdiğini, davalının kira kapsamında bulunmayan aynı rapor ve krokide B harfi ile gösterilen bölümüde kullandığını ileri sürerek eldeki davayı açmıştır.
Mahkemece yapılan inceleme ve araştırma sonunda çekişme konusu 6920 parsel sayılı taşınmazın 7.5.2007 tarihli bilirkişi rapor ve krokisinde (A)harfi ile gösterilen bölümle birlikte (B) harfi ile gösterilen bölümünde taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesi kapsamında kaldığı keşfen saptanmıştır.Öyleyse isteğin tahliye niteliğinde bulunduğu gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Hal böyle olunca, çekişme konusu taşınmazın kira sözleşmesi kapsamında kaldığı, davalının fuzuli şagil (haksız elatan) konumunda bulunmadığı gözetilerek davanın tümten reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgıya düşülerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davalının bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir.Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 10.4.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.