Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7283 Esas 2022/4342 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 16.07.2020 gün ve 2020/5 - 2020/185 sayılı kararı onayan Daire'nin 19.04.2021 gün ve 2020/6574 - 2021/3803 sayılı kararı aleyhinde davalı kurum vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3.maddesinin 2.fıkrasında; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz başvurusunda bulunulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 26.09.2004 tarih ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı düzenlemesine yer verilmiş olup, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra anılan mahkemelerce verilen kararların temyizi üzerine Yargıtayca tesis edilen kararlar hakkında Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine dair bir düzenleme bulunmamaktadır.
Somut olayda; Ankara 2. Fikri ve Sinai Haklar Mahkemesi'nin 11.05.2017 tarihli kararına karşı davacı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulduğu, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nin 04.10.2018 tarihli kararı ile; davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, bu karara karşı davacılar vekili tarafından temyiz yoluna başvurulması üzerine, Dairenin 2018/5860 E. 2018/7003 K. sayılı 11.11.2019 tarihli ilâmı ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulduğu, bozma sonrasında yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne dair verilen kararın Dairemizin 19.04.2021 tarihli 2020/6574 E. 2021/3803 K. sayılı kararı ile onandığı anlaşılmaktadır.
Davalı vekili tarafından onama kararının tebliği üzerine karar düzeltme talebinde bulunulmuş ise de, yukarıda da açıklandığı üzere, Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi üzerine Yargıtayca verilen kararlar hakkında karar düzeltme yoluna gidilmesi mümkün olmadığından, bu yöndeki dilekçenin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltmeye ilişkin dilekçesinin REDDİNE, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalı kuruma iadesine, 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.