Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3664 Esas 2022/4398 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Denizli Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20.06.2018 tarih ve 2016/249 E. - 2018/924 K. sayılı kararın davalılar ... ve ... vekili ile davalı Aynes Gıda San. ve Tic. A.Ş vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin usulden reddine-esastan reddine-esastan kabulüne dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 17.06.2020 tarih ve 2019/990 E.-2020/703 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalı Aynes Gıda San. ve Tic. A.Ş. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 31.05.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı Aynes Gıda vekili Av. ... ve davalı ... vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi Dr. ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında kredi sözleşmeleri düzenlendiğini, diğer davalıların bu sözleşmenin müteselsil kefili konumunda olduklarını, borcun ödenmemesi üzerine kredi ilişkisinin kat edildiğini iddia ederek toplam 1.022.484,72 TL teminat mektubu bedelinin davacı banka nezdindeki bir hesapta depo edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkili şirkete kullandırılan gayri nakdi kredilerin nakde dönüşmediğini ve riskin gerçekleşmediğini, gelecekteki rizikolar için depo kararı verilmesinin istenemeyeceğini savunarak davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
İlk Derece Mahkemesi’nce yapılan yargılama neticesinde, davaya konu teminat mektuplarından 660.000,00 TL bedelli olanın 04.03.2016 tarihinde 349.448,16 TL ödenerek kısmen nakde dönüştürüldüğü, davacının risk unsuru dikkate alınarak teminat mektubu bedellerinin sözleşmenin ilgili maddelerine uygun olarak depo edilmesi talebinde bulunmasının mümkün olduğu, bu durumun kefiller yönünden de geçerli olduğu, davacının isteminde haklı olduğu, dava tarihinden sonra kısmen tazmin olunan tutarın nakit krediye dönüştüğü gerekçesiyle, davanın kabulü ile toplam 1.022.484,72 TL teminat mektubu bedelinden nakde dönüşen 349.448,16 TL düşüldükten sonra kalan 673.036,56 TL bedelin davalılardan müteselsilen tahsil edilerek davacı banka nezdinde faiz getirisi olmayan bir hesapta depo edilmesine, nakde dönüşen 349.448,16 TL teminat mektubu bedelinin nakde dönüştüğü 04.03.2016 tarihinden itibaren davacı bankanın orta ve uzun vadeli kredilere uyguladığı en yüksek faiz oranının % 50 fazlası üzerinden temerrüt faizi ve faizin % 5 gider vergisi uygulanmak suretiyle davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı Aynes Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş. vekili ile ... ve ... vekilince istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce yapılan yargılama neticesinde, (1) davalılar ... ve ... vekili tarafından kararın istinaf edildiği, istinafa konu kararda 349.448,16 TL yönünden eda hükmünün kurulduğu, adı geçen davalılar vekilince hükmün tamamına yönelik olarak istinaf talebinde bulunulduğu, değinilen eda hükmünün nispi harca tabi olduğu göz önüne alınarak, davalılar vekiline eksik olan 5.915,60 TL tutarında nispi harcı tamamlaması için gerekli ihtaratı içerir muhtıra gönderildiği ve bir hafta kesin süre verildiği, ancak davalılar vekili tarafından harç eksiğinin tamamlanmadığı gerekçesiyle davalılar vekilinin istinaf başvurusunun 6535 sayılı yasayla değişik 6100 sayılı HMK'nın 352/1-ç bendi uyarınca istinaf başvuru şartını yerine getirmediğinden usulden reddine karar vermek gerektiği, (2-a) davalı Aynes Gıda ... A.Ş. vekilinin istinaf isteminin incelenmesine gelince, dosya evrakı itibariyle davalı şirket ile davacı banka arasında nakdi ve gayri nakdi kredi sözleşmesi bulunduğu, dava dilekçesinde belirtildiği üzere toplam 10 adet teminat mektubu nedeniyle davacı bankanın riskinin devam ettiği, nitekim yargılama sırasında 660.000,00 TL bedelli teminat mektubunun kısmen nakde dönüştüğü, nakde dönüşen tutarın mahkeme karar gerekçesi ve hükümde açıkça gösterildiği anlaşıldığından davalı vekilinin bu yöne ilişen istinaf başvurusunun esastan reddi gerektiği, (2-b) ancak, yukarıda değinilen ve kısmen nakde dönüşen teminat mektubunun 660.000,00 TL bedelli olduğu, dosya içerisinde bulunan müzekkere cevabı incelendiğinde teminat mektubunun kısmen nakde dönüşmesinin ardından mektubun davacı bankanın Dalaman şubesine teslim edildiği, bu haliyle teminat mektubu bedeli olan 660.000,00 TL ile nakde dönüşen tutar olan 349.448,16 TL arasındaki fark olan 310.551,84 TL yönünden davacı bankanın ödeme riskinin ortadan kalktığı, bunun sonucu olarak depo kararı yönünden değinilen tutarın dikkate alınmasının gerektiği, ancak mahkemece bu hususun göz önüne alınmadığı, davalı vekilinin bu yöne ilişen istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden hüküm kurulmasına karar verildiği gerekçesiyle yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar ... ve ... vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK'nın 352/1-ç. maddesi gereğince usulden reddine, (2-a) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı Aynes Gıda ... A.Ş vekilinin istinaf isteminin esastan reddine, (2-b) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı Aynes Gıda ... A.Ş vekilinin istinaf isteminin esastan kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile toplam 1.022.484,72 TL teminat mektubu bedelinden nakde dönüşen ve iade edilen 660.000,00 TL bedelli teminat mektubu düşüldükten sonra kalan 362.484,68 TL bedelin davalılardan müteselsilen tahsil edilerek davacı banka nezdinde faiz getirisi olmayan bir hesapta depo edilmesine, nakde dönüşen 349.448,16 TL teminat mektubu bedelinin nakde dönüştüğü 04.03.2016 tarihinden itibaren davacı bankanın orta ve uzun vadeli kredilere uyguladığı en yüksek faiz oranının % 50 fazlası üzerinden temerrüt faizi ve faizin % 5 gider vergisi uygulanmak suretiyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili, davalı Aynes Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş. vekili ve katılma yoluyla davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi’nin 22.03.2021 tarihli kararı ile davalılar ... ve ... vekilinin katılma yolu ile temyiz talebi süresinde harç ikmal edilmemesi nedeniyle reddedilmiş, işbu karara karşı temyiz kanun yoluna başvurulmamıştır.
(1) İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre davacının tüm, davalı Aynes Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
(2) Nakde dönüşen alacak bakımından kurulan hükümde uygulanacak faiz oranının ne olacağı açıkça gösterilmemiş, infazda tereddüt yaratacak ve denetime elverişli olmayacak şekilde davacı bankanın orta ve uzun vadeli kredilere uyguladığı en yüksek faiz oranının % 50 fazlası üzerinden temerrüt faizi uygulanmasına karar verilmiştir. Bu şekilde hüküm kurulması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin ikinci fıkrasına aykırı olduğundan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalı Aynes Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.’nin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı Aynes Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.’nin temyiz isteminin kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, HMK'nın 373/2. maddesi uyarınca dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmesine, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Aynes Gıda San. ve Tic.A.Ş.'ye verilmesine,
ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı Aynes Gıda San. ve Tic. A.Ş.'ye iadesine, davacı banka harçtan muaf olduğundan ödediği temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcının isteği halinde temyiz eden davacı banka'ya iadesine, 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.