Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında TCK"nın 89/1, 89/2,62, 52/2-4, 53/6.maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında TCK"nın 89/1, 89/2, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii arafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 01.10.2013 tarihinde verilen 2.240 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Sanık ..."nin mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince:
Sanık hakkında TCK"nın 89/1, 2, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince sonuç olarak 2240 TL adli para cezasına hükmedilip sürücü belgesinin de geri alınmasına karar verilmesi nedeniyle hükmün temyizi kabil olduğu kabul edilmiş,
Olay tarihinde saat 17.45 sıralarında katılanın idaresindeki kamyonetle seyri sırasında, sanıklar tarafından seyir şeridi üzerine bırakılmış olan ışıksız traktör römorkuna çarpması sonucu nitelikli şekilde yaralandığı olayda; kaza tespit tutanağı ve trafik bilirkişi raporu ve Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesi raporu ile asli kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan hüküm kurulması sırasında katılanın vücudunda kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanması nedeniyle cezasından artırım yapılırken TCK"nın 89/2-b fıkrası belirtilmeden sadece TCK"nın 89/2. maddesi gereğince artırım yapılması suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 2. bendindeki “TCK"nın 89/2. maddesi” ibaresinin “TCK"nın 89/2-b” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.