Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 9 parça taşınmazı davalının 1996 yılından beri herhangi bir sözleşme veya protokol olmaksızın haksız kullandığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve yasal faiziyle birlikte 13.300.-YTL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, fuzuli işgalci olmadığını, davacı Belediye ile aralarında yapılan 1990 ve 1991 tarihli kira sözleşmesi ve protokol gereği taşınmazları kullandığını,32090 ada 1 parseldeki deponun 2000 yılında kaldırıldığını belirterek davanın reddini savunmuş,ayrıca zamanaşımı itirazında bulunmuştur.
Mahkemece, davalının fuzuli şagil olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
                                                                                               -KARAR-
Dava, çaplı taşınmazlara elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine ve toplanan delillere göre, çekişme konusu 31999 Ada 2 Parsel,32090 Ada 1 parsel,30198 Ada 5 parsel sayılı taşınmazların kayden davacı belediyeye ait olduğu, davalının, bu yerlerde kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı, taşınmazların, davalı savunmasına göre, 1.4.1991 tarihli protokol gereğince 18.12.1989 ve 18.12.1990 tarihlerini kapsayan ve düzenleme tarihi olmayan, yazılı kira sözleşmesine dayanarak buraları kullandığı anlaşılmaktadır
Davacının davaya konu ettiği 30510 ada 3,4,5,7 ve 8 nolu parsellerin davalıya 1.4.1991 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere 1 yıl süreyle tahsis edildiğine dair davalı Belko Ltd.Şti ile Keçiören Belediye Başkanı .arasında düzenlenmiş bulunan 1.4.1991 tarihli “protokol” ile Yükseltepe Mahallesi 36.cı sokaktaki arsanın bir yıllığına yine . . imzası ile kiralandığı tarihsiz “Kira Sözleşmesi” den anlaşılmaktadır.
Davalı bu protokole ve kira sözleşmesine göre kiracı olduğunu savunmuş, mahkeme de davalının kiracı olduğunu kabul ederek davanın reddine karar verilmiştir.
Bilindiği üzere, gerek olay tarihinde yürürlükte bulunan 1580 Sayılı Belediye Yasasının70 ve 83.cü maddelerine ve gerekse 5393 sayılı belediye yasasının 34 maddesine göre Belediyeye ait taşınmazların 3 yıla kadar kiraya verilebilmesi için Belediye encümeni, daha fazla süreli olanlarda belediye meclisi yetkilidir
Nizalı taşınmazlar, olayımızda sadece Belediye başkanının davalı ile düzenlemiş bulunduğu adi sözleşmelere göre davalının kullanımına bırakılmış olup ,aradaki ilişkinin davacı belediyeyi hukuken bağlayan bir kira sözleşmesi niteliğinde olmadığı açıktır.
Hal böyle olunca, davacı belediyenin elatmanın önlenmesi davasının kabulüne ve ecrimisil yönünden yapılacak incelemeye göre de belirlenecek haksız işgal tazminatı niteliğindeki ecrimisilin karar altına alınması gerekirken aksi gerekçelerle davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 9.4.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.