Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : Beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
765 sayılı TCK"nın 106. maddesindeki "Bir suçtan dolayı yapılan ve müruru zamanı kesen muameleler o suçlarda her ne suretle olursa olsun iştiraki olup da aleyhlerinde takibat veya tahkikat yapılmamış olan kimseler hakkında dahi müruru zamanı keser." şeklindeki hükmün ancak iştirak halinde işlenebilen suçlarda uygulanabilme imkanının olduğu, sanığın üzerine atılı taksirle öldürme suçunun ise iştirak halinde işlenmesinin mümkün olmaması nedeniyle diğer sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükmünden dolayı zamanaşımı süresinin kesilmesinin dosyamız sanığı İbrahim Mar"a sirayet etmeyeceği kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 765 sayılı TCK’nın 455/2 maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 102/3. maddesi uyarınca 10 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, sanık hakkında zamanaşımını kesen en son işlem 12.05.2004 tarihinde savunmasının tespiti olup, bu tarihten itibaren hesaplanan 10 yıllık süre inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK’nun 223/9 maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, katılan vekilinin itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının DÜŞMESİNE, 19.02.2014 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.