MAHKEMESİ :..........Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 07.12.2013 tarihinde davalı ...’ye zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalı, ....... ait, sürücü ... idaresindeki.......plakalı araç ile müvekkiline ait sürücüsü Kadem Yalçınkaya idaresindeki ....... plakalı aracın çarpıştıkları, davalı sürücünün tamamen kusurlu olduğunu, müvekkilinin aracında hasar oluştuğunu, uzun bir tamir süreci sonunda 45.360,89 TL fatura çıkarıldığını, davalı sigorta şirketine ihbar edildiğini ancak hiçbir yanıt alamadıklarını, araç değer kaybının ve kazanç kaybının şimdilik 2.000,00 TL’nin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini istemiş, 16.02.2015 tarihli ıslah dilekçe ile araç değer kaybına ilişkin isteminin 23.500,00 TL’nin 1.000,00 TL"lik kısmın tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen, bakiye 22.500,00 TL’lik kısmın ise davalı sigorta şirketi dışında kalan diğer iki davalıdan alınmasını, kazanç kaybına ilişkin 5.000,00 TL"nin de .......... dışında kalan diğer iki davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin poliçe limiti olan 25.000,00 TL’yi mahsup ederek ödediğini, poliçeden kaynaklanan bakiye sorumluluğunun bulunmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Davalı ... davaya cevap vermemiştir.
Diğer davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulü ile araç değer kaybına ilişkin 1.000,00 TL’nin tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, ıslahla artırılan 22.500,00 TL’lik kısmın ise davalılardan........ ile diğer davalı ..."dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, bu miktarlara dava tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine, kazanç kaybına ilişkin 5.000,00 TL’nin ....... ile diğer davalı ..."dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nin geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nin 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Davalı ... hakkında temyize konu kararda 1.000,00 TL tazminattan sorumluluğuna hükmedilmiş olup, karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçelerinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 24/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.