MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 9. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 24/05/2017 tarih ve 2015/230-2017/398 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl ve birleşen davada davacı vekili asıl davada, müvekkilinin davalı bankadan kredi kullandığını, ayrıca bütün bankacılık işlemlerini davalı banka ile yapmaya başladığını, davalının, müvekkilini bilgilendirmeden ve miktarını da kendisi belirleyerek üç ayda bir "Kobi Müşterileri için Perakende Bankacılık Kredi Tahsis ve Değerleme Ücreti" adı altında bedel kesmeye başladığını, bu kesintinin dayanağı olmadığını ileri sürerek, 8.147,50 TL"nin 13.07.2012 tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Birleşen davada aynı gerekçelerle toplam 12.585,00 TL olan haksız kesintilerin kesinti tarihinden itibaren avans faiz yürütülerek davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Asıl ve birleşen davada davalı vekili, ticari müşteri sözleşmesini imzalamak suretiyle davacının masraf ve ücretler konusunda bilgilendirildiğini, genel kredi ve teminat sözleşmesine göre de bankanın her nevi komisyonu müşteriye ihbarda bulunmaksızın uygulayabileceğini, müşterinin herhangi bir itiraz hakkı bulunmadığını savunarak asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davalı bankanın kullandırdığı kredilerden kullandırım anında toplamda 33.500 TL kredi açılışı adı altında kesinti yaptığı, kredilerin ödenme döneminde ise 3 ayda bir olarak “Kredi Tahsis ve Değerleme Ücreti" adı altında kesinti yapıldığını, asıl davada bu 3 aylık periyotlarda yapılan kesintilerden asıl dava tarihine kadar olan kısım için talepte bulunulduğu, birleşen davada ise asıl davaya konu edilen kesintilerden sonraki kesintiler için talepte bulunulduğu, taraflar arasındaki kredi sözleşmesinde ne miktarda kesinti yapılacağının açıkça düzenlenmediği, diğer banka uygulamalarına göre genellikle ticarî kredi masraflarının bir kereliğine ve ağırlıklı olarak %1 oranından tahsil edildiği, davalı bankanın başlangıçta tahsil ettiği miktarların kredilerin %2"sine denk geldiği, her üç ayda bir devresel olarak "Kredi Tahsis ve Değerleme Ücreti" adı altında kesinti yapmasının dayanağının bulunmadığı ve "ikinci kez" yapılan tahsilatın emsal uygulamasının da bulunmadığı gerekçesi ile asıl davanın kabulüne, birleşen davanın kısmen kabulü ile 7.750,00 TL"nin tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, asıl ve birleşen davada davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, asıl ve birleşen davada davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl ve birleşen davada davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 814,47 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.