Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/3753 Esas 2017/11738 Karar Sayılı İlamı

Çocuk teslimi emrine muhalefet suçundan sanık ..."ün 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu"nun 341. maddesi gereğince 6 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Ankara 14. İcra Ceza Mahkemesinin 02/02/2016 tarihli ve 2015/489 esas, 2016/45 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Ankara 15. İcra Ceza Mahkemesinin 06/04/2016 tarihli ve 2016/29 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 13/06/2017 gün ve 94660652-105-06-13975-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/06/2017 gün ve KYB.2017-39191 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-Ankara 14. İcra Ceza Mahkemesince verilen kararın gerekçe kısmında, önce 05/09/2015 ve 27/09/2015 tarihli teslimlerin sanık tarafından engellendiği şeklindeki mahkemenin kabulünden sonra gerekçenin son kısmında 05/09/2015 tarihli teslim yönünden sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmek suretiyle hangi tarihler esas alınarak sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hususunda meydana gelen belirsizlik gözetilmeden yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde,
2-Anılan mahkemenin 02/02/2016 tarihli kararından önce yargılamanın devamı sırasında, şikayetçi ile çocuk arasında kişisel ilişkinin sağlandığına dair Ankara 5. İcra Müdürlüğünün 05/12/2015 tarihli ve 2014/12801 esas sayılı haciz tutanağı ile tazyik hapsinin amacının kişinin işlediği bir eylem nedeniyle cezalandırılması değil, belli bir yükümlülüğü yerine getirmeye zorlanması olduğu hususu birlikte değerlendirildiğinde ve 2004 sayılı Kanun"un 341. maddesinde yer alan “...Hapsin tatbikine başlandıktan sonra ilâmın veya ara kararının gereği yerine getirilirse, kişi tahliye edilir” şeklindeki düzenleme uyarınca, somut olayda kişisel ilişkinin tesis edilmiş olması nedeniyle sanığın cezalandırılamayacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozma isteminin (2) no’lu nedeni yönünden yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara 15. İcra Ceza Mahkemesinin 06/04/2016 tarihli ve 2016/29 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, kabahatli(sanık) hakkında verilen tazyik hapsinin kaldırılmasına, bozma sebebine göre kanun yararına bozma isteminin (1) no’lu nedeni yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 27/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.